در آستانهی ماه پر خیر و بركت رمضان، جمعی از جوانان در مشهد مقدس روز پنجشنبه 29/4/1391 با مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی مدظله الوارف دیدار كردند.
در این دیدار كه در فضایی صمیمانه و معنوی برگزار شد، معظم له بیانات ارزشمندی ارائه فرمودند كه قسمتی از آن به شرح ذیل می باشد:
بسم الله الرحمن الرحیم. الحمدلله رب العالمین و الصلاة و السلام علی سید الاولین و الآخرین خاتم الانبیاء و المرسلین سیدنا أبی القاسم محمد و علی آله الطیبین الطاهرین المعصومین ولاسیما مولانا بقیة الله فی الارضین و اللعن علی اعدائهم اجمعین.
اللَّهُمَ صَلِّ عَلَى عَلِیِ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمَامِ التَّقِیِّ النَّقِیِّ وَ حُجَّتِكَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِّیقِ الشَّهِیدِ صَلَاةً كَثِیرَةً نَامِیَةً زَاكِیَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً كَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِكَ.
قال الله تعالی: یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَیْكُمُ الصِّیامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُون. (1)
در این ماه مبارك رمضان و شهر الله الأعظم از خداوند متعال برای همه مسألت توفیق دارم. انشاء الله خداوند توفیق روزهداری واقعی در این شهر را به همگان عطا فرماید.
پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله در خطبه شریفه شعبانیه میفرماید:
«قَدْ أَقْبَلَ إِلَیْكُمْ شَهْرُ اللهِ بِالْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ وَ أَیَّامُهُ أَفْضَلُ الْأَیَّامِ وَ لَیَالِیهِ أَفْضَلُ اللَّیَالِی وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ» (2)
تا آنجا كه میفرماید:
«فَإِنَّ الشَّقِیَّ مَنْ حَرُمَ غُفْرَانُ اللهِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِیم»
این خطبه معانی بالایی دارد. مطالب این خطبه همه انسانساز است. معانی شهر الله، بهترین ایام، بهترین ساعات همه توصیفات بسیار بالایی است كه برای این ماه مبارك وارد شده است.
باید قدر این توفیق بزرگ را بدانیم و خدا را شاكر باشیم كه در این ماه حضور داریم.
ماه مبارك رمضان، مدرسه است، درس است. ما همه شاگرد این مدرسهایم؛ عالم، جاهل، مرجع، طبیب هر كسی كه مسلمان باشد همه در این مدرسه و دانشگاه شاگردند و تربیت میشوند.
ماه رمضان باعث میشود مردم توبه كنند و به خداوند بازگردند و اعاده حیثیت نمایند. همهی این ماه درس است و تربیت.
شما این دعاهایی كه توصیه شده در این ماه خوانده شود را ملاحظه كنید. همه درس است، همه نشان حقانیت اهل بیت علیهم السلام است.
همین دعای ابوحمزه ثمالی با آن مطالب عمیق و معرفتبخش معلوم است كه از غیر معصوم صادر نمیشود. ما متأسفانه آن طور كه باید، از این سفره الهی استفاده نمیكنیم.
ببینید خداوند متعال چه ثوابی برای روزهی این ماه قرار داده است: مَنْ صَامَ للهِ یَوْماً فِی شِدَّةِ الْحَرِّ فَأَصَابَهُ ظَمَأٌ وَكَّلَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ بِهِ أَلْفَ مَلَكٍ یَمْسَحُونَ وَجْهَهُ وَ یُبَشِّرُونَهُ حَتَّى إِذَا أَفْطَرَ قَالَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ مَا أَطْیَبَ رِیحَكَ وَ رَوْحَكَ مَلَائِكَتِی اشْهَدُوا أَنِّی قَدْ غَفَرْتُ لَهُ. (3)
البته روزه تنها به خوردن و نیاشامیدن نیست، بلكه همه اعضاء و جوارح ما باید روزه بگیرد.
در این اوضاع كه مفاسد اخلاقی زیاد شده است؛ اختلاط زن و مرد، بدحجابی، لهو و لعبها رواج پیدا كرده است؛ باید از فرصت ماه مبارك رمضان برای از بین بردن آنها استفاده كرد.
به شما جوانان عزیز توصیه میكنم؛ اگر میخواهید از این ماه استفاده كامل را ببرید باید گناه تعطیل شود؛ باید موسیقی كنار گذاشته شود؛ باید از این اختلاطها دور باشید؛ باید مكارم اخلاق داشته باشید؛ باید الگو برای جوانان باشید. بیایید همه از معارف بلند قرآن كریم استفاده نماییم و با قرآئت قرآن و تدبر در آیات حیات بخش و انسانساز این كتاب آسمانی به آن عمل نماییم.
الحمدلله ما به بركت اهل بیت علیهم السلام، همه چیز داریم. آن بزرگواران در هیچ چیزی برای ما فروگذار نكرده اند.
ولی متأسفانه «بر لب آب حیات، تشنگیام كشت» اخلاق جامعه، این مسأله محرم و نامحرم همه برای این است كه قدر مكتب اهل بیت علیهم السلام را ندانستیم و از آن دور شدیم.
ماه، ماه شریفی است. ماهی است كه باید «تَصَدَّقُوا عَلَى فُقَرَائِكُمْ وَ مَسَاكِینِكُمْ» (4) در این ماه احساسات دینی برافروخته میشود. باید فقرا را با خود شریك به معنای واقعی كنیم. این موجب سرور حضرت بقیة الله الاعظم اروح العالمین له الفداء میشود.
در این شرایط بد اقتصادی از مردم شریف ایران میخواهم كه منتظر این و آن نباشند؛ خودشان به فكر فقرا و مستمندان بوده و آنها را در سفرههای رنگین خود شریك نمایند. هر كسی به دنبال خانوادهای باشد تا به او كمك مالی كند. آنهایی كه میتوانند كوتاهی نكنند؛ باید رسیدگی به حال محرومین و فقراء را در برنامههای خود و در همه احوال به خصوص در این ماه شریف قرار دهیم كه این كار از مهمترین عبادات این ماه میباشد.
و باز در همین خطبه شعبانیه آمده است كه از رسول خدا صلی الله علیه و آله پرسیده شد: مَا أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِی هَذَا الشَّهْرِ فَقَالَ: أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْوَرَعُ عَنْ مَحَارِمِ اللهِ عَزَّوَجَلَّ؛ حلال و حرام خدا باید حفظ شود، ما مسلمانیم. مملكت ما مملكتی اسلامی است. باید ورع داشته باشیم. باید از دین خدا محافظت كنیم. بهترین كارها برای همه، ترك گناه میباشد. بیایید دیگر به هم دروغ نگوییم؛ تهمت نزنیم؛ با صداقت و راستی با مردم خودمان رفتار نماییم.
در این ماه یكی از وظایف مهم مسلمانان دعا میباشد كه باید برای اصلاح امور همه مسلمانان دعا كنیم. الان ببنید در كشور میانمار چه میگذرد؟ چند هزار مسلمان بیدفاع و مظلوم به دست بوداییها كشته میشوند؟ چرا نباید سران كشورهای اسلامی تصمیم قاطعی در مقابل این جنایات بگیرند؟ اینهمه ذلت تا كجاست كه آنها ساكت هستند؟ باید برای همه مسلمانان دعا كنیم. باید برای مسلمانان میانمار كه به دست بوداییها كشته میشوند دعا كنیم. این چه دنیایی است؟! این چه تمدنی است؟! همه حرفهایی كه از تمدن و حقوق بشر میزنند دروغ است. مجامع بین المللی كجا هستند؟ همه مجامع به اصطلاح متمدن بین المللی باید این فجایع را محكوم كنند.
باید در این ماه همه برای مسلمانان عراق، افغانستان، بحرین و میانمار دعا كنیم كه خداوند امر همه را اصلاح فرماید و روز به روز بر عزت اسلام و مسلمانان بیافزاید.
شما جوانان عزیز باید خود را بسازید. شما اگر در مسیر اطاعت خداوند باشید بهترین افراد امت اسلام میباشید؛ پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله میفرماید: «خَیْرُ أُمَّتِی مَنْ هَدَمَ شَبَابَهُ فِی طَاعَةِ اللهِ» (5) بهترین افراد امت من كسانی هستند كه جوانی شان را در طاعت خدا صرف كنند.
شما جوانان سرمایه دین هستید. آینده اسلام میباشید. خودتان، دوستانتان و عزیزانتان را به اسلام دعوت كنید. همه را به زیباییهای اسلام و تعظیم شعائر بخوانید.
بنده هم از شما التماس دعا دارم كه به واسطه قلبهای پاكی كه دارید دعایتان مستجاب است. خداوند بر توفیقات شما بیافزاید و شما را در جهاد اكبر موفق و مؤید بدارد. والسلام علیكم و رحمة الله و بركاته
پی نوشت ها:
1. بقره،آیه183.
2. امالی صدوق، مجلس بیستم، خطبه شعبانیه.
3. كافی؛ ج4، ص65،ح17.
4. امالی صدوق، مجلس بیستم، خطبه شعبانیه
5. مجموعة ورام بی ابی فارس، ج2، ص123.