آنچه به تحقیق، پیرامون این آرا و نظرات مىتوان گفت، این است كه: استناد تصرف انبیا و اولیا در اكوان و صدور خوارق از آنها ـ كه امرى مسلم است ـ به هریك از انحاى مذكور، فیالجمله جایز است و عقلاً و شرعاً شركِ خلاف توحید نیست و غلوّ هم نمىباشد. بله، ممكن است در سعه و ضیق این مقام و حدود و مراتب آن، بحث و گفتگو كرد و انبیا و اولیا را نیز داراى درجات متفاضلات دانست، چنانکه قرآن مجید مىفرماید: