صلح امام مجتبی(علیهالسلام) یك تكلیف الهی و وظیفه شرعی بود كه امام(علیهالسلام) در آن شرایط و احوال، ناگزیر شد آن را بپذیرد؛ بهعبارتدیگر، شرایط و اوضاع، این مسئله را بر امام(علیهالسلام) تحمیل كرد، و برحسب
حدیث مشهور و مسلّم نزد اهلسنّت[1]، پیامبر(ص) از آن خبر داده و او را به سیادت و آقایی و اصلاحطلبی معرّفی فرموده بود.