برحسب روایات متعدّدی كه در كتاب‌های معتبر نقل شده، فاطمة زهرا(علیهاالسلام) در هنگامة موت پدر، حسن و حسین(علیهماالسلام) را نزد آن حضرت آورد و عرض كرد: «یا رسول اللّه! این دو پسران تو هستند آنها را به بخشش و عطایی مخصوص فرما، یا به آنها چیزی به ارث عطا كن!».
پیغمبر(ص) فرمود: «به حسن عظمت و بردباری میبخشم، و به حسین جود و مهربانی».[1]
