103. خدا با علی(ع) راز گفت
عَنْ جُنْدَبِ بْنِ نَاجِیَة (أَوْ نَاجِیةِ بْنِ جُنْدَب): لَـمَّا كَانَ یَوْمُ غَزْوَةِ الطَّائِفِ قَامَ النَّبِیُّ ـ صلّی الله علیه وآله ـ مَعَ عَلِیٍّ ـ علیه السلام ـ مَلِیّاً ثُمَّ مَرَّ فَقَالَ لَهُ أَبُو بَكْرٍ: یَا رَسُولَ اللهِ، لَقَدْ طَالَتْ مُنَاجَاتُكُ عَلِیّاً مُنْذُ الْیَوْم، فَقَالَ ـ صلّی الله علیه وآله ـ
«مَا أَنَا انْتَجَیْتُهُ وَلَكِنَّ اللهَ انْتَجَاهُ».[1]
از جندب بن ناجیه (یا ناجیة بن جندب) نقل است كه: در روز جنگ طائف رسول خدا(ص) مدّتی با علی(ع) به راز سخن گفت
