نشان یافتن و نشان داشتن از خدا، همان دارا بودن اخلاق كریمه الهی است كه مهم‌ترین و سرآمد آنها علم و قدرت، دانایی و توانایی است. این دو صفت باهم ملازمت و مصاحبت ضروریه و تنگاتنگ دارند و افتراق آنها از یكدیگر ممكن نیست.
هر كجا دانایی باشد، توانایی هست و هر كجا توانایی باشد، دانایی هست. پس در میان آنچه بشر جسته و میجوید و مطالب و خواستههایی كه دارد، خواسته و مطلوبی از علم بالاتر نیست كه هر‌چه طالب آن، به مطلوب میرسد، باز طلبش بیشتر و به مطلوب واصل‌تر میشود.
