این ترتیبى كه در امامت این دوازده نفر است، براى بعضى این گمان را بر مى‌انگیزد كه نظام امامت هم یك نظام وراثتى و خانوادگى است و معیار این است كه فلانى، پسر فلانى و نوه فلانى است؛ بنابراین داشتن یك نَسَب این‌چنینى براى رهبرى نظام و زمامداراى كافى است؛ درصورتى‌كه این شكل نظام قابل توجیه نیست؟
