زبیدى در تاجالعروس گفته است: «ظلم، تصرف در ملك غیر و از حدّ گذشتن است».[1]
ابنمنظور در لسانالعرب میگوید: «ظلم، چیزى را در غیر جا و غیر موضع خود گذاردن است».[2]
