مبانی مستحکم فقه شیعه

س. از چیزهاى عجیب شیعه این است که وقتى در مسئله‌اى اختلاف کنند و در آن دو قول باشد؛ یک قول با گوینده مشخص و قولى دیگر بدون گوینده معلوم، همان قولی را می‌پذیرند که گوینده‌اش مشخص نیست، زیرا گمان مى‌‌برند که شاید گفته امام معصوم است و حرّ عاملى با تعجّب مى‌گوید: اینکه مى‌‌گویند باید فرد ناشناخته‌اى در آن باشد عجیب‌تر است، چه دلیلى بر آن دارند؟ و چگونه مى‌دانند که گوینده آن امام معصوم بوده است و از کجا این گمان مى‌رود.