در این غزوه، مسلمانان هفتاد شتر داشتند كه هر دو، یا سه، یا چهار نفر از آنها به‌تناوب بر یكی از شترها سوار می‌شدند.
پیغمبر خدا(ص) نیز در این قسمت، مانند سایر اصحاب و سربازان مجاهد بود. آن حضرت با امیرالمؤمنین علی(علیه‌السلام) و ابولُبابه نیز، مانند دیگران یك شتر داشتند كه به نوبت بر آن سوار می‌شدند.
وقتی نوبت پیاده رفتن، به رسول خدا(ص) می‌رسید علی(علیه‌السلام) و اَبولُبابه عرض می‌كردند:
