اکنون که حدود بیست سال از نامههای شما میگذرد، و پای به عرصه مهمّ و خطیر جوانی گذاردهاید، میدانم که انشاءالله هنوز بر عهد آن دوران و وعدههایی که به خداوند متعال و پیامبر بزرگوار، و اهلبیت طاهرینش^، و نیز به معلّم عزیز، و خودتان داده بودید، پایبند و استوارید.
میدانم که در کسوت جوانی، هنوز اشتیاق به علمآموزی و خدمت به اسلام، در صدر آمال و آرزوهای شماست.