پنجشنبه: 1403/01/9

* هر عضوی ایمان مخصوص به خود دارد

برحسب بعض روایات معتبر، ایمان هر عضو وظیفه‌ای است که شخص به مناسبت آن عضو به عهده دارد،[1] مثلاً ایمان زبان، راستگویی و همان اقرار به شهادتین و عقاید حقّه و خواندن نماز و دعا و قرائت قرآن و سخن حق ‌گفتن و ترک غیبت و سخن‌چینی و پرهیز از شهادت دروغ و تهمت و افترا به مردم و افشای اسرار و عیوب پنهان بندگان خدا و تکالیف دیگر است.

فارسی
يكشنبه / 6 فروردين / 1396

3. عمل به ارکان

عمل به ارکان: رابطه ایمان با عمل، و عمل با ایمان، رابطه علّت و معلول است، و ایمانی که مطلقاً با عمل توأم نباشد، واقعیت و حقیقت ندارد.

عمل، ظهور و تحقّق خارجی ایمان است، و قرآن مجید در موارد بسیار، ایمان را با عمل صالح ذکر نموده است که از آنها

 

استفاده می‌شود ایمان بدون عمل، مثمر ثمری نیست؛ ازجمله در این آیات:

فارسی

2. اقرار به زبان

فارسی

1. معرفت قلبی

معرفت به قلب و شناخت باطنی و قلبی که شخص در باطن و وجدان خود، به عقاید حقّه ایمان داشته و آنها را باور کرده باشد که البتّه مراتب آن از جهت قوّت و ضعف یقین، متفاوت است، و کامل‌ترین آن، مرتبه‌ ایمان حضرت رسول اکرم(ص)، و ائمّه طاهرین(ع) است که آثار آن در مواضع و مواقف بزرگی که برایشان پیش آمد ظاهر گشت، و همان‌گونه که امیرالمؤمنین(ع) فرمود:

 

فارسی

* سه چیز، خلاصه ایمان

معنای دیگری که از ایمان استفاده می‌شود این‌‌که ایمانی که حقیقی و منشأ آثار و موجب نجات و رستگاری، و ترتّب احکام بر آن است در این سه چیز خلاصه ‌شود:

فارسی

* معنای ایمان

راجع به معنای ایمان، ظاهر این است که معنای لغوی اصلی آن، معنائی قلبی و باطنی است، که همان باور و اعتقاد قلبی و اطمینان نفس و عدم احتمال خلاف و اذعان و تصدیق به حقّ‌ّبودن چیزی است.

به این لحاظ، گاه ایمان به چیزی، موجب زوال خوف و رفع نگرانی می‌شود، و گاه موجب خوف و بیم و نگرانی می‌گردد، چنان‌که در مورد ایمان و یاد خدا می‌فرماید:

فارسی
اشتراک در RSS - ایمان