قیام امام(علیه السلام) برای طلب حكومت نبود. آن حضرت از عواقب امر، مطلع بود و دیگران هم از مآل و پایان این حركت، آگاه بودند. امام(علیه السلام) خود را مكلّف میدانست كه در برابر وضعی كه پیش آمده عكس‌العمل نشان دهد.
او بیعت با یزید را جایز نمیدانست و امتناع از آن را هرچند به قیمت خون پاكش تمام شود واجب می‌شمرد.
