بِسْمِ اللهِ الرَّحْمن الرَّحیم
به نام خداوند بخشنده مهربان.
اَلْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعالَمین
ستایش، مخصوص خداوندی است که، پرودگار جهانیان است.
الرَّحْمنِ الرَّحیمْ
كه بخشنده و مهربان است.
مَالِكِ یَوْمِ الدِّین
اَللهُ اَكْبَر
خدا بزرگ‌تر از آن است که او را وصف کنند.
اَشْهَدُ اَنْ لَا اِلَهَ اِلَّا الله
گواهی میدهم كه جز خدای یکتا و بی‌همتا، خدایی نیست.
اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ الله
گواهی میدهم كه محمد پیغمبر خدا است.
مسأله261. اگر در بین نماز كاری كند كه صورت نماز را برهم زند؛ مثل دست‌زدن، به هوا پریدن و...، هرچند از روی فراموشی باشد، نماز باطل میشود.
مسأله262. اگر در بین نماز به‌قدری ساكت بماند كه نگویند نماز میخواند، نمازش باطل میشود.
مسأله259. اگر نمازگزار چیزی بخورد یا بیاشامد، به‌طوری كه نگویند نماز میخواند، نمازش باطل است.
مسأله260. اگر نمازگزار چیزی بخورد یا بیاشامد، به‌طوری كه موالات نماز از بین برود، هرچند صورت نماز برهم نخورد، بنا بر احتیاط واجب، نمازش باطل میشود.
مسأله257. اگر عمداً به‌قدری بدن خود را از قبله برگرداند كه نگویند رو به قبله است، نمازش باطل است.
مسأله258. اگر فقط صورت را كمی به طرف راست یا چپ قبله برگرداند، ـ عمداً باشد یا سهواً ـ نماز وی صحیح است، اگرچه این عمل،كراهت دارد.
مسأله255. اگر نمازگزار عمداً با صدا بخندد، نمازش باطل است، چنانچه سهواً هم با صدا بخندد به‌طوری كه صورت نماز از بین برود، نماز باطل است.
مسأله256. لبخند‌زدن نماز را باطل نمیكند.
مسأله251. اگر نمازگزار عمداً كلمهای بگوید كه دو حرف یا بیشتر داشته باشد، اگرچه آن كلمه معنایی هم نداشته باشد، نمازش باطل است.
مسأله252. اگر از روی فراموشی سخن بگوید؛ مثلاً متوجّه نیست كه در حال نماز است، نماز باطل نمیشود.
مسأله253. سرفه‌كردن و عطسه‌نمودن، نماز را باطل نمیكند.
مسأله250. آن‌گاه‌كه نمازگزار، تكبیرةالاحرام میگوید و نماز را شروع میكند، تا پایان آن، بعضی از كارها بر او حرام میشود كه اگر در نماز، یكی از آنها را انجام دهد، نمازش باطل است، مانند:
ـ سخن‌گفتن.
ـ خندیدن.
ـ گریستن برای دنیا.
ـ روی از قبله برگرداندن.
