پرسش پنجم

ملاقات با امام زمان

(عج)

مرجع مهدوی و بزرگوار آیت‌الله العظمی صافی؛

با عرض سلام

طاعات و عباداتتان مقبول درگاه حق. چون حضرتعالی در بحث مهدویت، به عنوان یک دانشمند برتر شناخته شده‌اید، یك دستورالعمل جامع برای ملاقات با امام زمان(عج) می‌خواستم. بی‌صبرانه منتظر جواب هستم.

* ایمان و عمل صالح را اصل بدانید

آنچه برحسب آیات متعدّد قرآن مجید، از افراد مورد انتظار است، ایمان و عمل صالح است.

قال الله تعالی:

پاسخ

علیکم السلام و‌رحمة ‌الله

* روش مقابله با مشکلات و سختی‌ها

در این دنیا، فقر و بیماری، و انواع سختی‌ها هست، توانگری و صحّت بدن هم هست. باید با عقل، در برابر همه حوادث خوب و بد، عکس‌العمل نشان داد، و کوتاهی خودمان را به دیگران، و به خداوند نسبت ندهیم، و صبر و پایداری، و قدرت روحی داشته باشیم.

* راه هدایت را نرویم، حقّ اعتراض نداریم

این دنیا، دار اختیار است. شخص بیدار و بامعرفت، در برابر همه ناملائمات، می‌ایستد، شکست نمی‌خورد، و صبر و تحمّل و استقامت از خود، نشان می‌دهد.

حضرت سیّدالشهداء(ع)، و کسانی که راه درست را یافته و می‌روند، مغلوب نمی‌شوند، و مغلوب نشدند.

* نظام الهی، نظامی بدون نقص

شما متأسّفانه نتوانسته‌اید از این پیش‌آمد‌ها، و بدرفتاری‌های کسان و خویشاوندان، یا گرفتاری‌ها و مصائب، و سختی‌ها، و گرم و سردها، و تنگی‌ها و گشایش‌ها، درس بگیرید، و خودتان، و دنیا، و این عالم طبیعت را بشناسید، و از عالم طبیعت، توقّع غیر آنچه هست دارید.

* درس گرفتن از مصائب و گرفتاری‌ها

آقای محترم! نامه پُر از گله و شکایت شما را مطالعه کردم، که حکیمانه و آگاهانه نبود.

پیرامون گله‌هایی که اظهار نموده‌اید، مخصوصاً به خداوند

پاسخ

علیکم السلام ورحمة الله

پرسش چهارم

عدل الهی

مرجع عزیز آیت‌الله العظمی صافی؛

با سلام

 هیچ‌گونه غرض، سوء نیّت، تخریب یا هدف شیطانی در این نامه نمی‌باشد، و متأسّفانه منطق عجیب و ناجوانمردانه روزگار، این‌گونه دل و ذهن و فکر مرا به‌هم ریخته، و هیچ‌گونه جواب و دلیل قانع‌کننده‌ای برایش پیدا نمی‌کنم.

متأسّفانه خانواده من، غرق در مصائب و مشکلات هستند، و مادر و خواهرهایم در یک خانه مخروبه زندگی می‌کنند.

* زبان حالمان این‌گونه باشد

انسان، در این فضای قدرت غیر متناهی، حقّ قهر کردن با خدا را ندارد، و باید، همه را جلوه قدرت او، و تجلّی حکمت کامل او ببیند که به زبان حال، بلکه به زبان قال، تسبیح او می‌گویند:

﴿وَ إِنْ مِنْ شَیْءٍ إِلَّا یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ﴾؛[1]

همه، او را تنزیه می‌گویند، و همه فقیر و محتاج اویند.