شرفِ نَسَب

شرافتِ نَسَبِ امام حسن مجتبی و امام حسین‌(علیهما السلام) را احدی از این امّت ندارد. آن پدر و آن مادر و آن جدّ بزرگواری كه مایة افتخار كاینات و علّت غایی خلقت ممكنّات است.[1]

بخش اول:لغات دعا

1. الله

«الله» اسم است از براى ذات مستجمع جمیع صفات كمالیه بدون لحاظ و تعیین صفتى از صفات.

ابن‌خالویه در اعراب ثلاثین سوره مى‌گوید:

کتاب‌نامه

1. قرآن کریم.

2. نهج‌البلاغه، الامام علی بن ابی‌طالب(علیه السلام) ، الشریف‌الرضی، تحقیق و شرح محمد عبده، بیروت، دارالمعرفة، 1412ق.

3. الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی العباد، مفید، محمد بن محمد (م. 413ق.)، تحقیق مؤسسة آل ‌البیت(علیهم السلام) لتحقیق التراث، بیروت، دارالمفید، 1414ق.

4. الاستذکار، ابن‌عبدالبر،‌ یوسف بن عبدالله قرطبی (م.463ق.)، تحقیق محمد سالم عطا، محمد علی معوض، بیروت، دارالکتب العلمیة، 2000م.

بحث كلى پیرامون دعا:

(وَقالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِینَ)؛^[1]

«و خداى شما فرمود: مرا بخوانید تا دعاى شما را مستجاب كنم و آنان كه از دعا و عبادت من اعراض و سركشى كنند، به‌زودى با خوارى و ذلّت وارد دوزخ شوند».

نتیجه:

آنچه تا اینجا بیان شد، شمّه‌اى‌ از شئون و مقامات حجّت‌هاى الهى؛ یعنى ائمه معصومین(علیهم السلام) به‌طور فشرده و اشاره مى‌باشد.

جمله سوم:

«اَللّهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَكَ؛ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِینِی».

چنان‌كه قبلا بیان شد، «حجّت» بر دلیلى كه به‌وسیله آن، بر طرف مقابل احتجاج مى‌شود و سبب غلبه بر او مى‌گردد، اطلاق مى‌شود. چنان‌كه در تفسیر آیه شریفه:

جمله دوم:

«اَللّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَكَ؛ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ».

نتیجه:

از آنچه گفته شد، این نتیجه به دست مى‌آید كه درخواست و مسئلت معرفت از خدا در این دعاى شریف یا طلب ثبات و استقامت و بقاى معرفت و عدم زیغ و انحراف از حقّ است كه:

(رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنا)؛^[1]

«پروردگارا بعد از آنكه ما را هدایت كردى، قلوب ما را به باطل منحرف نكن».

شرح و تفسیر:

معرفت خدا، شناختن خدا به هستى و صفات جلال و جمال اوست كه مقول به تشكیك است و مراتب و درجات متفاوت دارد و به‌حسب  مراتب آثار آن در اخلاق و كردار و رفتار شخص عارف نیز تفاوت دارد.

در حدیث است از رسول خدا(ص)  كه فرمود: