پنجشنبه: 9/فرو/1403 (الخميس: 18/رمضان/1445)

4 . نبىّ و نبوّت

راغب مى‌گوید: «نبوّت» سفارت بین خدا و بین خردمندان از بندگان او براى برطرف كردن علّت آنان در امر معاش و معاد است. و نبى را براى اینكه خبردهنده است به آنچه عقل‌هاى پاك به‌سوى آن آرام مى‌گیرند، «نبىّ» مى‌گویند. و صحیح است كه فعیل به معنى فاعل

 

باشد؛ یعنى خبردهنده،[1] چنان‌كه در قرآن مجید مى‌فرماید:

(نَبِّئْ عِبادِی أَنِّی أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِیمُ)؛[2]

«بندگانم را آگاه كن كه من بخشنده مهربانم!».

 

[1]. راغب اصفهانی، مفردات، ص489.

[2]. حجر، 49.

موضوع: 
نويسنده: 
کليد واژه: