مسأله 1965. انسان باید زكات را به قصد قربت، یعنی برای انجام فرمان خداوند عالم بدهد، و در نیت معین كند كه آنچه را میدهد زكات مال است یا زكات فطره، ولی اگر مثلاً زكات گندم و جو بر او واجب باشد، لازم نیست معین كند چیزی را كه میدهد زكات گندم است یا زكات جو.
مسأله 1966. كسی كه زكات چند مال بر او واجب شده، اگر مقداری زكات بدهد و نیت هیچكدام آنها را نكند، چنانچه چیزی را كه داده هم جنس یكی از آنها باشد، زكات همان جنس حساب میشود، و اگر همجنس هیچكدام آنها نباشد، به همه آنها قسمت میشود. پس كسی كه زكات چهل گوسفند و زكات پانزده مثقال طلا بر او واجب است، اگر مثلاً یك گوسفند از بابت زكات بدهد و نیت هیچكدام آنها را نكند، زكات گوسفند حساب میشود، ولی اگر مقداری نقره بدهد به زكاتی كه برای گوسفند و طلا بدهكار است تقسیم میشود.
مسأله 1967. اگر كسی را در دادن زكات وكیل كند، باید وكیل قصد قربت كند، و در وكیلكردن و همچنین وقتی كه زكات را به وكیل میدهد قصد قربت لازم نیست، و اگر كسی را فقط در رساندن زكات به فقیر وكیل كند باید خودش در موقع دادن زكات به وكیل قصد قربت نماید، و احتیاطاً تا وقتی به فقیر میرسد به قصدش باقی باشد.
مسأله 1968. اگر مالك یا وكیل او بدون قصد قربت زكات را به فقیر بدهد، و پیش از آن كه آن مال از بین برود، خود مالك نیت زكات كند، زكات حساب میشود.