سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

مسائل متفرقه زناشویی

مسأله 2452. كسی كه به واسطه نداشتن زن به حرام می‎افتد، واجب است زن بگیرد.

مسأله 2453. اگر شوهر در عقد شرط كند كه زن باكره باشد، و بعد از عقد معلوم شود كه باكره نبوده، می‎تواند به نسبت تفاوت مهر باكره و غیر باكره از مهر كم نماید، و بنابر احتیاط اگر می‎خواهد از او جدا شود، او را طلاق دهد.

مسأله 2454. بودن مرد و زن نامحرم در محل خلوتی كه كسی در آنجا نیست، و دیگری هم نمی‎تواند وارد شود حرام است؛ چه به ذكر خدا مشغول باشند یا به صحبت دیگر، خواب باشند یا بیدار، و نمازشان هم در آنجا صحیح نیست، ولی اگر طوری باشد كه كسی دیگر بتواند وارد شود، یا بچه‎ای كه خوب و بد را می‎فهمد در آنجا باشد، اشكال ندارد.

مسأله 2455. اگر مرد مهر زن را در عقد معین كند، و قصدش این باشد كه آن را ندهد، عقد صحیح است و مهر را هم باید بدهد.

مسأله 2456. مسلمانی كه منكر خدا یا پیغمبر شود، یا حكم ضروری دین، یعنی حكمی را كه مسلمانان جزء دین اسلام می‎دانند، مثلاً واجب‌بودن نماز و روزه را انكار كند، در صورتی كه بداند آن حكم ضروری دین است مرتد می‎شود.

مسأله 2457. اگر زن پیش از آن كه شوهرش با او نزدیكی كند، به طوری كه در مسأله پیش گفته شد مرتد شود، عقد او باطل می‎گردد، و هم‌چنین است اگر بعد از نزدیكی مرتد شود، ولی یائسه باشد، یعنی اگر سیده است شصت سال، و اگر سیده نیست پنجاه سال او تمام شده باشد، اما اگر یائسه نباشد، باید به دستوری که در احکام طلاق گفته خواهد شد عده نگه دارد. پس اگر در بین عده مسلمان شود، عقد باقی، و اگر تا آخر عدّه مرتد بماند، عقد باطل است.

 

مسأله 2458. مردی كه مسلمان‌زاده است اگر مرتد شود، زنش بر او حرام می‎شود، و آن زن باید به مقداری كه در احكام طلاق گفته می‎شود عدّه وفات نگه دارد، و در اصطلاح به چنین شخصی مرتد فطری می‎گویند.

مسأله 2459. مردی كه از پدر و مادر غیر مسلمان به دنیا آمده و مسلمان شده، اگر پیش از نزدیكی با عیالش مرتد شود، و یا زنش یائسه باشد، عقد او باطل می‎گردد، و اگر بعد از نزدیكی مرتد شود، و زن او در سن زنانی باشد كه حیض می‎بینند، باید آن زن به مقدار عدّه طلاق كه در احكام طلاق گفته می‎شود عدّه نگهدارد. پس اگر پیش از تمام‌شدن عدّه، شوهر او مسلمان شود، عقد باقی، و گر نه باطل است، و در اصطلاح به چنین شخصی مرتد ملی می‎گویند.

مسأله 2460. اگر زن در عقد با مرد شرط كند كه او را از شهری بیرون نبرد و مرد هم قبول كند، نباید زن را از آن شهر بدون رضایت او بیرون ببرد.

مسأله 2461. اگر زن انسان از شوهر سابقش دختری داشته باشد، انسان می‎تواند آن دختر را برای پسر خود كه از آن زن نیست عقد كند، و نیز اگر دختری را برای پسر خود عقد كند، می‎تواند با مادر آن دختر ازدواج نماید.

مسأله 2462. اگر زنی از زنا آبستن شود، در صورتی كه خود آن زن، یا مردی كه با او زنا كرده، یا هر دو آنان مسلمان باشند، برای آن زن جایز نیست بچه را سقط كند.

مسأله 2463. اگر كسی با زنی كه شوهر ندارد، و در عدّه كسی هم نیست زنا كند، چنان‌چه بعد او را عقد كند و بچه از آنان پیدا شود، در صورتی كه ندانند از نطفه حلال است یا حرام، آن بچه حلال‌زاده است.

مسأله 2464. اگر مرد نداند كه زن در عدّه است یا نداند كه عقد در عدّه حرام است و با او ازدواج كند، چنان‌چه زن هم نداند و بچه‎ای از آنان به دنیا آید، حلال‎زاده است و شرعاً فرزند هر دو می‎باشد، ولی اگر زن می‎دانسته كه در عدّه است و می‎دانسته كه عقد در عدّه حرام است، شرعاً بچه، فرزند پدر است، و در هر دو صورت، عقد آنان باطل است، و به یكدیگر حرام می‎باشند.

مسأله 2465. اگر زن بگوید: یائسه‎ام؛ نباید حرف او را قبول كرد، ولی اگر بگوید شوهر ندارم یا در عدّه نیستم حرف او قبول می‎شود.

مسأله 2466. اگر بعد از آن كه انسان با زنی ازدواج كرد، كسی بگوید كه آن زن شوهر داشته، و زن بگوید: نداشتم؛ چنان‌چه شرعاً ثابت نشود كه زن شوهر داشته، باید حرف زن را قبول كرد.

مسأله 2467. تا هفت سال دختر تمام نشده، پدر نمی‎تواند او را از مادرش جدا كند.

مسأله 2468. مستحب است در شوهر دادن دختری كه بالغه است، یعنی مكلف شده عجله كنند. حضرت صادق علیه‌السلام فرمودند: یكی از سعادت‎های مرد آن است كه دخترش در خانه او حیض نبیند.

مسأله 2469. اگر زن، مهر خود را به شوهر صلح كند كه زن دیگری نگیرد، باید زن مهر را نگیرد، و شوهر هم با زن دیگری ازدواج نكند.

مسأله 2470. كسی كه از زنا به دنیا آمده، اگر زن بگیرد و بچه‎ای پیدا كند، آن بچه، حلال‌زاده است.

مسأله 2471. هر گاه شوهر در روزه ماه رمضان، یا در حال حیض زنش با او نزدیكی كند معصیت كرده، ولی اگر بچه‎ای از آنان به دنیا آید، حلال‌زاده است.

مسأله 2472. زنی كه یقین دارد شوهرش در سفر مرده، اگر بعد از عدّه وفات كه مقدار آن در احكام طلاق گفته خواهد شد، شوهر كند و شوهر اول از سفر برگردد، باید از شوهر دوم جدا شود و به شوهر اول حلال است، ولی اگر شوهر دوم با او نزدیكی كرده باشد، زن باید عدّه نگهدارد، و شوهر دوم باید مهر او را بدهد، و اگر مهر المسمی او با مهر المثل تفاوت دارد، در تفاوت آن بنابر احتیاط با هم مصالحه نمایند، ولی خرج عدّه ندارد.

موضوع: 
نويسنده: 
کليد واژه: