سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

 صحابه و واقعه غدیر خم

س. شیعه مى‌گوید که هزاران صحابی در غدیر خم حضور داشتند و همه شنیدند که پیامبرŒ، على را به‌عنوان جانشین خود بعد از وفاتش تعیین کرد. اگر چنین است، پس چرا از هزاران صحابه، یکى نیامد و به‌خاطر غصب‌شدن حق على اعتراض کند؟

ج. از کجا می‌گویید که در آن غوغاسالاری و جوّی که به وجود آمده بود کسی چیزی نگفت و اعتراضی نکرد. حتماً گفته‌اند، ولی در حدّ تذکر و اعلام عدم رضایت بوده است.

علمای اهل‌سنّت تفاصیل آن فتنه را که به وجود آوردند، ننوشته‌اند. گوشه‌هایی از آن در تاریخ نقل شده است. شاید بیشتر اصحاب همان موضع امیرالمؤمنین‌(علیه‌السلام)  را داشتند، شاید به این جهت که حضرت علی‌(علیه‌السلام)  خود در رأس معترضان بود - و هرکس که معترض بود حضرت علی‌‌(علیه‌السلام)  را جانشین شرعی رسول خدا‌(ص)  می‌دانست – و می‌دانست که حضرت شخصاً سیاست درگیری فیزیکی و جنگ ندارد و آنان هم از آن حضرت پیروی می‌کردند، همین را عذر خود می‌دانستند. بسیاری هم كه وارد این مسائل نبودند و برخی از صحابه هم كه راحت‌طلب بودند. ازطرفی توطئه هم علیه خلیفه منصوص گسترده بود؛ آنها مردم را غافلگیر کرده بودند و به شکل کودتاگران عمل کردند.

 

به‌علاوه آنكه واقعه باعظمت غدیر - كه بنابه دستور خداوند متعال به پیامبر اعظم‌(ص) ، ولایت و جانشینی علی‌(علیه‌السلام)  در آن اعلام شد - را بسیاری از بزرگان شما به‌سبب تواتر و كثرت نقل، به آن اعتراف نموده‌اند،[1] و نمی‌شود این روز تاریخی را در اسلام انکار نمود.

 

 

[1]. احمد بن حنبل، مسند، ج4، ص281، 372، نسائی، خصائص امیرالمؤمنین، ص93 - 96؛ همو، السنن‌الكبری، ج5، ص45؛ حاكم نیشابوری، المستدرك، ج3، ص109،

نويسنده: 
کليد واژه: