سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

 علم حضرت سید‌الشهدا(علیهالسلام)  به شهادت

س. شیعیان در کتاب‌هایشان مى‌گویند که رفتن حسین به‌سوى اهل کوفه و حمایت‌نکردن کوفى‌ها از او و کشتن حسین سبب شد تا همه مردم مرتد شوند به‌جز سه نفر. پس اگر حسین آن‌گونه که شیعیان مى‌گویند غیب مى‌دانست چرا به‌سوى آنها ‌رفت؟

ج. این هم تهمت و دروغ است. شیعه نمی‌گویند که همه مردم به‌واسطه حمایت‌نکردن کوفی‌ها از حضرت امام‌حسین‌(علیه‌السلام)  مرتد شدند به‌جز سه نفر.

شیعه می‌گویند: هر‌کس در روز عاشورا در کربلا بود و در مواجهه آن دو گروه؛ گروه حق (گروه امام) و گروه باطل، امام را یاری نکرد، بزرگ‌ترین گناهان را مرتکب شده است.

شخص امام‌(علیه‌السلام)  هم به اشخاصی که میل قلبی به شهادت و نصرت آن حضرت را نداشتند سفارش می‌نمود که اگر مرد میدان شهادت نیستید اینجا نمانید که صدای استنصار و اتمام‌حجّت مرا در روز عاشورا نشنوید، چون در آن صورت، نصرت آن حضرت واجب بود، در هیچ کتابی سه نفر  که شما می‌گویید عنوان نشده است.

امام غیب می‌دانست و می‌دانست که او را به شهادت می‌رسانند، امّا تکلیف خود می‌دانست که با یزید بیعت نکند و فساد او را به مردم اعلام کند و با آن موضع جانانه برای حفظ اسلام و ابطال خط حکومت و اداره‌ای که برپا شده بود عالماً از شهادت استقبال نمود و اعلام «فَإنِّی لَا أَرَى الْمَوْتَ إِلَّا سَعَادَةً والْحَیَاةَ مَعَ الظَّالِمِینَ إِلَّا

 

بَرَماً»[1] فرمود.

برای شناخت قیام امام‌حسین‌(علیه‌السلام)  علیه حکومت یزید و اوضاعی که سخت اسلام را در خطر انقراض قرار داده بود، باید کتاب‌های محقّقانه پژوهشگران در تاریخ را مطالعه کنید تا بدانید این برنامه‌ها هم از مثل امام‌حسین‌(علیه‌السلام)  واقع نمی‌شد و به قول شاعر:

قَـدْ أصْـبَحَ الدّینُ مِنْهُ یَشْتَكی سقماً
فَـما رَأى السِّبْط للدِّین الحنیفِ شَفا
 

 

وَمَـا إلـى أحَـدٍ غَـْیرِ الحسَین شَكا
إلّا إذا دَمُــهُ فِـی كَـرْبَلا سُـفِكا‌[2]
 

 

برای مطالعه بیشتر در اسرار و فلسفه قیام سیدالشهدا‌(علیه‌السلام)  به کتاب پرتوی از عظمت امام حسین‌(علیه‌السلام)  تألیف اینجانب مراجعه نمایید.

 


[1]. ذهبی، تاریخ‌الاسلام، ج5، ص12؛ هیثمی، مجمع‌الزوائد، ج9، ص192؛ و دیگر مصادر اهل‌سنّت؛ «‌مرگ را جز سعادت و خوشبختی و زندگی با ستمکاران را جز ملال و افسردگی نمی‌بینم».

[2]. این شعر از مرحوم علامه سید جعفر حلّی+ می‌باشد. ر.ک: عاملی، الانتصار، ج8، ص305؛ دین خدا از دست او به‌جهت بیماری‌اش به شکایت افتاد و به پیش احدی جز حسین شکایت نبرد، پس سبط پیامبر (حسین) برای دین، شفایی جز ریخته شدن خونش در سرزمین کربلا ندید.

نويسنده: