علم حضرت سیدالشهدا(علیهالسلام) به شهادت
س. شیعیان در کتابهایشان مىگویند که رفتن حسین بهسوى اهل کوفه و حمایتنکردن کوفىها از او و کشتن حسین سبب شد تا همه مردم مرتد شوند بهجز سه نفر. پس اگر حسین آنگونه که شیعیان مىگویند غیب مىدانست چرا بهسوى آنها رفت؟
ج. این هم تهمت و دروغ است. شیعه نمیگویند که همه مردم بهواسطه حمایتنکردن کوفیها از حضرت امامحسین(علیهالسلام) مرتد شدند بهجز سه نفر.
شیعه میگویند: هرکس در روز عاشورا در کربلا بود و در مواجهه آن دو گروه؛ گروه حق (گروه امام) و گروه باطل، امام را یاری نکرد، بزرگترین گناهان را مرتکب شده است.
شخص امام(علیهالسلام) هم به اشخاصی که میل قلبی به شهادت و نصرت آن حضرت را نداشتند سفارش مینمود که اگر مرد میدان شهادت نیستید اینجا نمانید که صدای استنصار و اتمامحجّت مرا در روز عاشورا نشنوید، چون در آن صورت، نصرت آن حضرت واجب بود، در هیچ کتابی سه نفر که شما میگویید عنوان نشده است.
امام غیب میدانست و میدانست که او را به شهادت میرسانند، امّا تکلیف خود میدانست که با یزید بیعت نکند و فساد او را به مردم اعلام کند و با آن موضع جانانه برای حفظ اسلام و ابطال خط حکومت و ادارهای که برپا شده بود عالماً از شهادت استقبال نمود و اعلام «فَإنِّی لَا أَرَى الْمَوْتَ إِلَّا سَعَادَةً والْحَیَاةَ مَعَ الظَّالِمِینَ إِلَّا
بَرَماً»[1] فرمود.
برای شناخت قیام امامحسین(علیهالسلام) علیه حکومت یزید و اوضاعی که سخت اسلام را در خطر انقراض قرار داده بود، باید کتابهای محقّقانه پژوهشگران در تاریخ را مطالعه کنید تا بدانید این برنامهها هم از مثل امامحسین(علیهالسلام) واقع نمیشد و به قول شاعر:
قَـدْ أصْـبَحَ الدّینُ مِنْهُ یَشْتَكی سقماً |
|
وَمَـا إلـى أحَـدٍ غَـْیرِ الحسَین شَكا |
برای مطالعه بیشتر در اسرار و فلسفه قیام سیدالشهدا(علیهالسلام) به کتاب پرتوی از عظمت امام حسین(علیهالسلام) تألیف اینجانب مراجعه نمایید.
[1]. ذهبی، تاریخالاسلام، ج5، ص12؛ هیثمی، مجمعالزوائد، ج9، ص192؛ و دیگر مصادر اهلسنّت؛ «مرگ را جز سعادت و خوشبختی و زندگی با ستمکاران را جز ملال و افسردگی نمیبینم».
[2]. این شعر از مرحوم علامه سید جعفر حلّی+ میباشد. ر.ک: عاملی، الانتصار، ج8، ص305؛ دین خدا از دست او بهجهت بیماریاش به شکایت افتاد و به پیش احدی جز حسین شکایت نبرد، پس سبط پیامبر (حسین) برای دین، شفایی جز ریخته شدن خونش در سرزمین کربلا ندید.