سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

 قواعد اصولی و فقهی شیعه

س. محمدرضا مظفر یکى از علمای شیعه اعتراف کرده که بیشتر راویان از سوى ائمه مذمّت شده‌اند و کتاب‌هاى شیعه این را نقل کرده‌اند و در مورد مذمّت وارد شده درباره هشام بن سالم جوالیقى مى‌گوید: طعنه‌هاى زیادى در مورد او وارد شده است، چنان‌که بزرگانى از یاوران اهل‌بیت و اصحاب مورد اعتمادشان مورد مذمّت و طعنه قرار گرفته‌اند و پاسخ این است که اینها به‌صورت‌کلّى گفته شده‌اند، یعنى ازروى تقیّه گفته شده است. سپس مى‌گوید: چگونه مى‌توان چنان افراد بزرگى را عیب‌جویى کرد؟ و آیا دین حق و امر اهل‌بیت جز با دلایل قاطع آنها با چیزى دیگر برپا شده است؟».

بنگرید كه شیعیان از کسانى دفاع مى‌کنند که امامان آنان را مذمّت کرده‌اند و نصوص روایت‌شده از علماى اهل‌بیت را که متضمّن طعن و تبرى از این افراد است، انکار مى‌نمایند.

شیعیان با این کار، اقوال امامان را که مطابق دیدگاه عموم مسلمانان نیز مى‌باشد نمى‌پذیرند و پشت‌سر دشمنانشان به راه افتاده‌اند، سخن آنها را تأیید مى‌کنند و براى ردّ اقوال امامان به تقیّه تمسک مى‌ورزند.

ج. شیعیان در اساس مذهب و حتی عنوان شیعه از قرآن و سنّت از شخص رسول‌الله‌(ص)  - که به اتفاق فریقین، حجّت است - پیروی می‌کنند.

هر‌کس را ردّ می‌کنند یا غیرمؤمن می‌خوانند - هرکس که باشد - برحسب روایات صحیح و معتبر در صحاح، جوامع و مسانید اهل‌سنّت است. در آن اصول اصلیه که

 

به آن اعتقاد دارند، حجّت آنها همان روایات متواتر و مقطوع‌الصدور عندالعامه است.

در رجال و اسانید روایات مربوط به فروع یا تفاصیل عقاید در توحید، نبوّت، امامت و معاد، متمسّک به روایاتی که از اهل‌بیت‌(علیهم‌السلام)  روایت شده می‌باشند.

فقه و کلام آنها بر این پایه محکم است. در حال راویان احادیث نیز قواعد مستقیم مقبول عندالعقلا را میزان می‌دانند.

در مسائل تعدیل و توثیق روات و جرح و تعدیل، استفاده عموم و اطلاق و خاص و مقیّد و مسائل بسیار دیگر، عقلایی‌ترین روش را دارند که اقوم از آنها نیست.

در کشف حال روات حتی اگر از معاریف، نقد و قدحی باشد مطرح می‌کنند و صحّت و سقم آن را بررسی می‌نمایند.

طبقات و شخصیت آنها همه مضبوط است. به بسیاری از رجالی که عامّه اعتماد می‌کنند، مثل نواصب اعتماد نمی‌کنند، امثال ابوهریره و عمران ‌بن ‌حطان و بعضی دیگر مورد اعتماد نیستند.

هرگز به روایتی که احتجاج به آن طبق موازین عقلایی و شرعی صحیح نباشد، در یک مورد هم عمل نکرده و نمی‌کنند. پس اگر کسی را توثیق کنند و یا اگر کسی را قبول ننمایند، همه برطبق موازین روشن و محکم می‌باشد.

 

موضوع: 
نويسنده: