پنجشنبه: 9/فرو/1403 (الخميس: 18/رمضان/1445)

داستان ابی‌الدّحداح

در شأن نزول آیه شریفه:

﴿مَنْ ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللّٰهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَاعِفَهُ لَهُ
أَضْعَافًا كَثِیرَةً﴾؛[1]

«کیست آن‌کسی که به ]بندگان[ خدا وام نیکویی دهد تا ]خدا[ آن را برای او چندین برابر بیفزاید؟».

در كتب تفسیر روایت شده است كه پیغمبر اعظم’ ‎فرمود:

«مَنْ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ فَلَهُ مِثْلَاهَا فِی الْجَنَّةِ»؛[2]

«هركسی صدقه‎ای بدهد، در بهشت دو چندان برای اوست».

ابوالدّحداح عرض كرد: یا رسول‎الله! من دو باغ دارم، اگر یكی از آنها را صدقه بدهم، دو مانند آن در بهشت برای من خواهد بود؟

فرمود: بلی.

عرض کرد: مادر دحداح نیز با من خواهد بود؟

فرمود: بلی.

عرض کرد: فرزندانم با من هستند؟

فرمود: بلی.

 

ابوالدّحداح باغ آبادتر را صدقه داد؛ پس آیه: ﴿مَنْ ذَاالَّذِی‎...﴾ نازل شد.

ابوالدّحداح به باغ آمد و دید كه همسر و فرزندانش در آنجا هستند. بر در باغ ایستاد و بدون اینكه قدم در باغ بگذارد از همان جا صدا زد:

یا اُمَّ‌الدّحداح!

همسرش گفت: لَبَّیْكَ یَا أَبَا الدَّحْدَاحِ!

ابوالدّحداح گفت: من این باغ را صدقه قرار داده و دو مانندِ آن در بهشت خریده‎ام و شما نیز با من هستید.

همسرش گفت: خدا بركت دهد به آنچه خریداری كرده‎ای.

همه از باغ بیرون آمدند و باغ را تسلیم كردند.

پیغمبر‌(ص) فرمود:

«كَمْ نَخْلَةٍ مَتَدَلٍّ عُذُوقُهَا لِأَبِی الدَّحْدَاحِ فِی الْجَنَّةِ»؛[3]

«چه بسیار درخت‎های خرما كه در بهشت خوشه‎های آن (از سنگینی) برای ابی‌الدّحداح به‌سوی زمین متمایل باشد».

 

[1]. بقره، 245.

[2]. محدث نوری، مستدرك‌الوسائل، ج7، ص262.

[3]. مقاتل بن سلیمان، تفسیر، ج1، ص204؛ طبرسی، مجمع‌البیان،‌ ج2، ص137.

موضوع: 
نويسنده: