جمعه: 10/فرو/1403 (الجمعة: 19/رمضان/1445)

داستان بومیان موریس

راجع به بومیان جزیره «موریس»[1] یا انسان‎های خارپشتی، مقاله‌ای از سفرنامه «كریستیان زوبر»[2] نگاشته شده بود كه واقعاً عجیب است.

در این مقاله ضمن آنكه مراسم توبه این مردم را به‌طور مفصّل شرح داده، چگونگی توبه یكی از مردان توبه‎كار را چنین توصیف می‎كند:... دو سوزن بلند نقره‎ای شفّاف از هر دو طرف به قسمت پایین چهره‎اش فرو كرده و سوزن سوّم را از پایین به بالای زبانش عبور داده و به ‌همین‌ دلیل قادر نبود دهانش را ببندد و از دهانش كف می‎ریخت و واقعاً وحشتناك بود... در گونه‎های او سنجاق فرو نرفته بود، بلكه سیخ‎های درشتی بود كه یكی را در نزدیكی لب و دوّمی را قدری پایین‎تر و به همین قسم، چهارمی و پنجمی را در گونه فرو كرده بود. تازه این مرد نسبت به سایر مردان توبه‎كاری كه بعداً دیدم تازه‎كار و مبتدی بود.

 

وی سپس می‎نویسد: زنی سی‌ساله كه سروصورتش پنجاه‌ ساله می‎نمود، یك سوزن از چهره‎اش عبور كرده و مجبور بود به اندازه سی ‌كیلو نی و گل و غیره به پشت گردنش تا پای پلكان حمل كند و به معبد ببرد.

... در تمام مدّت روز شكل و شمایل‎های مختلف از مقابل ما گذشتند.

از پنجاه ‌نفر توبه‌كار كه سوزن و میخ و سیخ به تنشان فرو كرده بودند، هشت ‌نفرشان زن، سه ‌نفرشان بچّه و بقیّه، مرد بودند. چند نفرشان بیش از دویست‌ میخ به تنشان فرو كرده بودند.

عدّه دیگری به بازوان و مچ هر دو دست خود، متجاوز از دویست‌ سوزن فرو كرده بودند. یكی از آنها علاوه ‌بر بازو و مچ دست روی سینه‎اش نیز سیخ‎های بلندی شبیه نیزه، فرو كرده بود.

عجیب‎ترین مردی كه در این مراسم دیدم، مردی بود كه سروسینه و شكم، و بازو و گردن و پشتش پر از میخ، سوزن و نیزه بود. برای توصیف او هیچ كلمه‎ای به جز «مرد خارپشتی» نمی‎توان پیدا كرد. نیزه‎ها به‌طور عمودی به بدنش فرو رفته و كمترین تنه‎ای كه به او می‎خورد، نیزه‎ها را در گوشت بدنش فروتر می‎برد.

بدیهی است این مناظر دلخراش عكس‌العمل همان احساس پلیدی گناه و توجّه و علاقه به پاك‎شدن از آلودگی جرایم و جنایات است كه چون

 

به‌طور صحیح رهبری نشده، مانند سایر احساسات و غرایز هدایت نشده و عكس‌العمل غیرمنطقی و نامعقول پیدا كرده است؛ ولی این موضوع را تأیید می‎كند كه آدمی از احساس پستی گناه، سخت نگران و ناراحت می‎شود و می‎خواهد خود را از این پستی نجات دهد و از این آلودگی پاك سازد و باید او را به برنامه‎های خردپسند كه قانع‎كننده روان و وجدان و بازگرداننده حیثیّت و شرافتش باشد، هدایت كرد.

 

[1]. موریس، در كنار جزیره رئوینون در اقیانوس هند قرار گرفته است.

[2]. روزنامه كیهان، ش7843، 20 شهریور 1348، ص9.

موضوع: 
نويسنده: 
کليد واژه: