ازجمله وظایف مهم در این شبها، تجدید عهد با ولی امر، حضرت بقیّةالله(علیه‌السلام) و خواندن دعای معروف: «اَللَّهُمَّ كُنْ لِوَلِیِّكَ...»[1] میباشد؛ زیرا شب قدر به آن حضرت تعلّق خاص دارد و در آن شب ملائكه بر آن بزرگوار نازل میشوند و تمسّك به قرآن و عترت و كتاب مبین و امام مبین هم اقتضا دارد كه در شب قدر، مؤمنان به ثقلین؛ قرآن مجید و آخرین امامِ عدالتگستر و بقیة عترت هادیه و مصداق حقیقی ﴿ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنَا مِنْ عِبَادِنَا﴾[2] یعنی به حضرت حجّة بن الحسن العسكری ـ روحی و ارواح العالمین له الفداء ـ تمسّك نموده و بدانند كه به تصریح اخبار متواترة ثقلین، امن و نجات از ضلالت و گمراهی، فقط در سایة تمسّك به قرآن و عترت حاصل میشود و برای نجات از این‌همه انحرافات و سرگردانیهای گوناگون، راهی جز توسّل و تمسّك به هدایت «قرآن و عترت» نیست.