احادیث در وجوب دوستی و مودّت حسین(علیهالسلام) متواتر است. ازجملة این احادیث، حدیث نبوی زیر است:
«هركس مرا دوست دارد باید این دو (حسن و حسین) را (نیز) دوست بدارد».
دولابی و احمد بن حنبل از یعلی بن مرّة روایت كردهاند كه حسن و حسین(علیهماالسلام) بهسوی پیغمبر(ص) آمدند درحالیكه در تشرّف به محضر جدّ بزرگوار خود از یكدیگر پیشی میجستند؛ یكی از ایشان، پیش از دیگری رسید؛ پیغمبر(ص) دست به گردن او انداخت و او را به سینة خویش چسبانید و بوسید و سپس آن یكی را بوسید. آنگاه فرمود:
«من ایشان را دوست میدارم، پس شما نیز ایشان را دوست بدارید».