جمعه: 10/فرو/1403 (الجمعة: 19/رمضان/1445)

فصل پنجم
معیار بهشت و دوزخ

در روایت نبوی، معیار بهشت و دوزخ در گرو دوستی و دشمنی با دو دردانة رسول اكرم‌(ص)  ذكر شده است.

«اَلْحَسَنُ وَالْحُسَیْنُ مَنْ أَحَبَّهُمَا فَفِی الْجَنَّةِ، وَمَنْ أَبْغَضَهُمَا فَفِی النَّارِ»؛[1]

«هركس حسن و حسین را دوست بدارد در بهشت است، و هركس آنها را دشمن بدارد در آتش است».

إِنَّ رَسُولَ اللّٰهِ‌(ص) أَخَذَ بِیَدِ حَسَنٍ وَحُسَیْنٍ فَقَالَ: «مَنْ أَحَبَّنِی وَأَحَبَّ هَذَیْنِ وَأَبَاهُمَا وَأُمَّهُمَا كَانَ مَعِیَ فِی دَرَجَتِی یَوْمَ الْقِیَامَةِ»؛[2]

رسول خدا‏‌(ص)  دست حسن و حسین را گرفت، پس فرمود: «هركس مرا دوست بدارد و دوستدار این دو و پدر و مادرشان باشد، در روز قیامت با من در درجة من خواهد بود».

 

طبرانی از سلمان نقل کرده كه پیغمبر‌(ص) درباره حسن وحسین‌(علیهماالسلام) فرمود:

«مَنْ أَحَبَّهُمَا أَحْبَبْتُهُ، وَمَنْ أَحْبَبْتُهُ أَحَبَّهُ اللهُ وَأَدْخَلَهُ جَنَّاتِ النَّعِیمِ، وَمَنْ أَبْغَضَهُمَا أَوْ بَغَی عَلَیْهِمَا أَبْغَضْتُهُ وَمَنْ أَبْغَضْتُهُ أَبْغَضَهُ اللهُ، وَأَدْخَلَهُ جَهَنَّمَ وَلَهُ عَذَابٌ مُقِیمٌ»؛[3]

«هركس حسن و حسین را دوست بدارد من او را دوست می‏دارم، و هركس را من دوست دارم خدا او را دوست دارد، و او را داخل بهشت گرداند؛ و هركس آنها را دشمن بدارد یا بر آنها ستم كند من او را دشمن دارم، و هركس را من دشمن دارم خدا دشمن دارد و او را داخل جهنّم سازد و برای او عذاب جاودان است».

 

 

[1]. زرندی، نظم دررالسمطین، ص210؛ مرعشی نجفی، شرح احقاق‌الحق، ج10، ص707.

[2]. احمد بن حنبل، مسند، ج1، ص77؛ ترمذی، سنن، ج5، ص305؛ دولابی، الذریة‌الطاهره، ص167؛ طبرانی، المعجم‌الصغیر، ج2، ص70؛ همو، المعجم‌الکبیر، ج3، ص50؛ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج13، ص196؛ ابن‌حجر، هیتمی، الصواعق‌المحرقه، ص192.

[3]. طبرانی، المعجم‌الکبیر، ج3، ص50؛ ر.ک: ابونعیم اصفهانی، ذکر اخبار اصبهان، ص56؛ ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج14، ص156؛ صالحی شامی، سبل‌الهدی و الرشاد، ج11، ص57؛ متقی هندی، کنزالعمال، ج12، ص120 - 121.

نويسنده: