میزان اعتدال

برحسب احادیث شریفة ثقلین، احادیث امان، احادیث سفینه و احادیث بسیار دیگر[1] حسن و حسین‌(علیهماالسلام) وارث علوم پیغمبر‌(ص) بوده و هریك در عصر خود، رهبر حقیقی امّت اسلام و حافظ آفتاب جهان‌تابِ شرع بودند.

یكی از صفات برجستة امام، وصیّ و جانشین پیغمبر همین است كه میزان تعادل و اعتدال امور باشد. امام در حقیقت، مركزی است كه واماندگان راه حقیقت و كُندروها به آن سو سوق داده می‏شوند تا عقب نمانند و فاصلة آنها با امام، كه پیشرو قافلة خداپرستان است، زیاد نشود و تندروهای افراطی به آن مركز برگردانده می‏شوند تا شتاب خارج از حدّ، سبب گمراهی آنها نگردد.[2] و این است حقیقت معنای كلام پیغمبر‌(ص) در ذیل بعضی از احادیث صحیحة ثقلین:

«فَلَا تُقَدِّمُوهُمَا فَتُهْلِكُوا وَلَا تَقْصُرُوا عَنْهُمَا فَتُهْلِكُوا وَلَا تُعَلِّمُوهُمْ فَإِنَّهُمْ أَعْلَمُ مِنْكُمْ»؛^[3]

«بر قرآن و عترت مقدّم نشوید كه هلاك می‏گردید و از آنها عقب نیفتید كه هلاك می‏شوید و به عترت چیزی نیاموزید؛ زیرا آنها از شما داناترند».

پس حسین‏‌(علیه‌السلام) بی‌تردید وارث علم و كمال پیغمبر‏‌(ص)  است و همة مردم به علم و دانش او محتاج هستند.