خدایا چه میشد اگر امشب را آن فردا نبود و تا صبح روز قیامت، بامدادش نبود و در فردایش آن جنایات هولناكی كه تا آن تاریخ سابقه نداشت و بعد از آن همانند و نظیرش اتفاق نخواهد افتاد، رخ نمیداد و تاریخ بشریت، سیاه و آنچنان پر از ننگ و عار نمیگردید و اوج بیرحمی، بیوجدانی و درندهخویی این بشر، كه از هیچ مخلوق دیگری ظهور نمیكند نشان داده نمیشد، و آن
ددمنشانی كه در صحرای كربلا برای ارتكاب بزرگترین جرایم تاریخ گرد آمده بودند فرصت اینهمه گستاخی و اظهار خباثت نفس را نمییافتند.
آنان بدترین جنایتكارانی بودند كه خود را به جیفة دنیا و به یزید و ابنزیاد ـ آن جرثومهها و تجسّم ستمكاری، بیشرافتی، پستی، پلیدی و همة رذایل اخلاقی و آن دشمنان مردمان مستضعف ـ فروخته بودند.
خدایا! اگر امشب به پایان نمیرسید، شمر و سنان و ابنسعد و حرمله و دیگر شقاوتپیشگانی كه اولیای تو را محاصره كرده بودند نمیتوانستند آنهمه شقاوتی را كه از خود نشان دادند در دفتر سیاه بنینوع انسان، ثبت نمایند و میلیاردها بشری را كه در طول تاریخ آمده و میآیند سرافكنده و شرمنده سازند.
خدایا! چه میشد اگر خورشید و ماهَت از حركت باز میایستادند و زمین از گردش باز مانده بود تا در فردای امشب، عزیزترین و بهترین بندگان تو، حسین(علیهالسلام) و یارانش به دست دشمنان تو به شهادت نمیرسیدند و آنهمه مصائب جانكاه بر اهلبیت پیغمبر(ص) تو وارد نمیشد؟
امّا خدایا! تو خود صاحب این جهانی و دنیا را دار امتحان و آزمایش، قرار دادی و فرمودی:
به قضاوقدر تو ارزش انسانها ظاهر میشود. تا آنها كه بالاترین مراتب كمال انسانیت را دارند در اعلامِ:
و تو را بهترین مشتری شناخته و خود را به تو فروخته شناخته شوند. و هم آنهایی كه در اسفلالسّافلین مكان میگیرند و
توصیفی از خباثتشان است، خود را معرفی كرده و بشناسانند.
[1]. هود، 7. «تا شما را بیازماید كه عمل كدامیك از شما نیكوتر است».
[2]. توبه، 111. «خداوند جانها و اموال مؤمنین را به قیمت بهشت از آنان خریداری كرده است».
[3]. اعراف، 179. «آنان مانند چهارپایان، بلكه بسی گمراهتر هستند».
[4]. انبیاء، 23. «(خداوند) از هرآنچه میكند بازخواست نشود و خلق از كردارشان بازخواست میشوند».
[5]. بقره، 32 .«و تو دانایی و كارهایت حكیمانه است».