آن شب و آن روز در بستر زمان بسیار كوتاه بود و بهسرعت گذشت، امّا آن صبر، پایداری و استقامت بر تصمیم در هر ثانیهای از آن شب و روز تنها از كسانی مانند آن نخبگان فضیلت و شخصیت، قابل ظهور و صدور است.
گوارا باد بر آنان رضای خدا و رضای رسول خدا(ص) و رضای امیرالمؤمنین(علیهالسلام) و رضای فاطمة زهرا(علیهاالسلام) و رضای امام مجتبی(علیهالسلام) و رضای آقا و مولایشان حسین(علیهالسلام).
همة جهات مادّی آنها ـ كه عاقبت هم از میان میرود ـ در آن معركه از بین رفت، امّا فضیلت، معنویّت و نام بلند آنها باقی ماند و اگرچه دشمن بر آن ابدان طیّبه چیره شد امّا هرچه كرد نتوانست بر مكارم اخلاق، حرّیت، ایمان، اصطبار و موضع ضد ظلم و استضعاف آنها مسلّط شود.
قَدْ غَیَّرَ الطَّعْنُ مِنْهُمْ كُلَّ جَارِحَةٍ |
|
إِلَّا الْمَــكَارِمَ فِی أَمْنٍ مِنَ الْغِیْرِ[1] |
خدایا! ما آنها را دوست میداریم و به كار آنها راضی و خشنودیم و مواضع آنها را میستاییم؛ ما را در زمرة آنان و دوستانشان مقرّر فرما.
[1]. ازری، دیوان، ص301. طعن نیزهها همه جوارح آنها را تغییر داد جز اخلاق پسندیدة آنان كه از هر تغییری در امان است.