این دعا و این ابراز اعتماد و وثوق به بهترین وجهی مستجاب شد، و حسین(علیه‌السلام) به آنچه اراده كرده بود و می‌خواست، رسید؛ همة
مقاصدش حاصل شد و همة حوائج حقیقی و خواسته‌هایش برآورده گردید؛ همة یاران و اصحابش قلّه‌های بلند تقرّب به خدا را فتح نمودند و بركات كار آنها تا روز قیامت، شكوفا و زنده و پایدار است و آیه شریفه:
در طول قرون و اعصار تا روز قیامت، تفسیر شد.
وَالسَّــلَامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَعَلَی أَوْلَادِ الْحُسَیْنِ وَعَلَی أَصْحَابِ الْحُسَیْنِ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ.[2]