راه حسین(علیهالسلام)، راه قرآن، راه عمل به احكام و راه افتخار به اسلام، توحید و ایمان به خداست، راه شرق و غرب و یمین و یسار نیست؛ راه افتخار به دورانهای كفر و بتپرستی یا آتشپرستی و شرك یزدان و اهرمن و استكبار فرعون و نمرود و جمشید نیست.
راه حسین(علیهالسلام)، راه ترویج فساد و نوازندگی، معاصی و ملاهی و فخر به این مسائل بیهوده نیست.
راه حسین(علیهالسلام)، راه تجمّلپرستی، اسراف، علوّ، گردنكشی و استحقار مردم نیست.
شعار حسین(علیهالسلام) و ابلاغش، ابلاغ قرآنی و مساوات میان زن و مرد در ارزشهای حقیقی است:
در جامعهای كه از حسین(علیهالسلام) پیروی میشود، این امور ارزش و افتخار است و زنان با مردان در این ارزشها باید همطراز و بلكه رقابت داشته باشند و مختلطشدن آنها با بیگانگان در مجالس و محافل، در دانشگاه و مدارس، در محلّ كار و مدیریتها و مشاغلی
كه در ارتباط مستمر با بیگانگان است، با شأن و پارسایی و تربیت اسلامی زن مسلمان سازگار نیست و غربزدگی، حاكی از ضعف هویّت و شخصیّت است.
[1]. احزاب، 35. «به یقین مردان و زنان مسلمان، و مردان و زنان باایمان، و مردان و زنان فرمانبر، و مردان و زنان راستگو، و مردان و زنان شكیبا، و مردان و زنان فروتن، و مردان و زنان انفاقگر، و مردان و زنان روزهدار، و مردان و زنان پاكدامن و مردان و زنانی كه بسیار به یاد خدا هستند، خداوند برای همه آنان مغفرت و پاداش عظیمی فراهم ساخته است».