اَلسَّلَامُ عَلَیْكَ یَا أَبَا عَبْدِ اللهِ وَعَلَی الْأَرْوَاحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنَائِكَ أَشْهَدُ أَنَّكَ بَذَلْتَ مُهْجَتَكَ فِی اللهِ حَتَّی اسْتَنْقَذْتَ عِبَادَهُ مِنَ الْجَهَالَةِ وَحَیْرَةِ الضَّلَالةِ وَأَحْیَیْتَ نِظَامَ الدِّینَ صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیْكَ وَعَلَی أَهْلِ بَیْتِكَ وَأَصْحَابِكَ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ.[1]
مكتب حیات‌بخش حسینی(علیه‌السلام) اگرچه در دورة سال و هر زمان و هر مكان به روی شیفتگان اهل‌بیت(علیهم‌السلام) باز است و در طول سال، بركات آن مورد استفاده است، امّا در ماه محرّم و صفر و به‌خصوص عاشورا و اربعین به‌طور گسترده و با وسعتی بی‌نظیر گشایش یافته و همه را از پیر و جوان، زن و مرد، شهروندان و روستاییان به‌سوی خود جلب و جذب
می‌نماید و به شكل یك دانشگاه عامِ خود برخاسته با صدها هزار مجلس درس و تعلیم و تربیت و ده‌ها هزار معلّم و مربّی تشكیل می‌شود و دانشمندان طراز اول و علمای علوم و فنون و سایر طبقات زیر پوشش آن قرار گرفته و به كسب فیض از آن نائل می‌شوند. سخن‌گفتن پیرامون این مكتب الهی و فواید و منافع آموزشی و پرورشی آن و امكاناتی كه برای بهره‌گیری‌های بسیار بزرگ در ساخت سالم‌ترین و بهترین جوامع انسانی در آن وجود دارد به تألیف كتاب‌ها نیاز دارد.
[1]. سلام بر تو ای اباعبدالله، و سلام بر ارواحی كه فانی در تو شدند. به‌درستی‌كه خون خویش را در راه خدا مبذول داشتی تا خواهان آن باشی كه بندگان پروردگار از جهالت و سرگردانی در ضلالت نجات یابند و تو نظام دین را احیا كردی. صلوات، رحمت و بركات خداوند بر تو باد و بر اهل‌بیت تو و یاران تو.