سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

مولای نیازمندان

امام‌حسین(علیه‌السلام)‏، نماز را به‌جای آورد و بیرون آمد. اعرابی تنگدستی را مشاهده‏ نمود، برگشت و قنبر را صدا زد.

قنبر گفت: لَبَّیْكَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ.

فرمود: «از پول مخارج ما چقدر مانده است؟».

عرض كرد: دویست درهم كه فرمودی در بین اهل‌بیت، قِسمت كنم.

فرمود: «آن را بیاور! كسی آمده كه از آنها به آن پول سزاوارتر است». سپس آن پول را گرفت، بیرون آمد و به اعرابی داد.[1]

 

[1]. ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج14، ص185، علایلی، سموالمعنی، ص151.

موضوع: 
نويسنده: 
کليد واژه: