[1]. کلینی، الکافی، ج2، ص122؛ طبرسی، مشکاةالانوار، ص401. «در آسمان دو فرشته گمارده شده هستند هرکس بر خدا تواضع و فروتنی کند او را بالامی برند و هرکس تکبّر کند او را به زیر میآورند».
[2]. کلینی، الکافی، ج2، ص122 - 123؛ حرعاملی، وسائلالشیعه، ج8، ص447. «از تواضع است اینکه به هر کجای مجلس خشنود باشی و به هرکس رسیدی سلام کنی و جر و بحث و جدل را ترک کنی، هرچند حق با شما باشد و اینکه دوست نداشته باشی تو را بر تقوا ستایش کنند».
[3]. کلینی، الکافی، ج2، ص123 - 124؛ حرعاملی، وسائلالشیعه، ج11، ص216. «خداوند درضمن کلماتی که به حضرت داوود(علیهالسلام) وحی کرد فرمود: ای داوود، همانگونه که نزدیکترین مردم به خدا متواضعان هستند، دورترین مردم از خدا متکبّران هستند».