این چند جمله را در حال تضرّع با صدای بلند به درگاه خداوند سبحان عرض میكرد و سر و چشم مباركش را بهسوی آسمان بلند كرده بود و مانند دو مشك از دیدگان مباركش اشك جاری بود.
«ای شنواترین شنوندگان، ای بیناترین بینندگان و ای سریعترین حسابكنندگان و ای مهربانترین مهربانان، صلوات بفرست بر محمد و آل محمد(ع) كه آقایان با بركت و میمنت هستند...».
[1]. ابنطاووس، اقبالالاعمال، ج1، ص347 ـ 348؛ مجلسی، زادالمعاد، ص182؛ محدّث قمی، مفاتیحالجنان، دعای عرفه، امامحسین(علیهالسلام).