سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

 

1

بسم الله الرّحمن الرّحیم

اَلْحَمْدُ لِلهِ الَّذِی هَدَانَا لِهَذَا وَمَا کُنَّا لِنَهْتَدِیَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللهُ وَالْحَمْدُ لِلهِ الَّذِی مَنَّ عَلَیْنَا بِوِلَایَةِ مَوْلَانَا الْمَهْدِیِّ الْمُنْتَظَرِ وَالْعَدْلِ الْمُشْتَهَرِ وَالْإِمَامِ الثَّانِی عَشَرَ؛

 خلف انبیای مرسلین، شرف اولیای صالحین مقصود از:

﴿فَمَنْ یَأْتِیكُمْ بِمَاءٍ مَعِینٍ﴾[1]

مصداق:

﴿وَكُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ فݪݪݪݪݬݬݪݬݪِىݭݔ إݬݬِمَامٍ مُبِینٍ﴾[2]

هادی کل، مهدی گردون سریر
تازه‌ترین سرو ریاض وجود
مِهر از آن روی خود آراسته

 

 

شمع سُبُل، خسرو آفاق‌گیر
زبده‌ترین گوهر دریای جود
نور رخش رونق مَه کاسته

 

 

و صلوات زاکیات و تحیّات نامیات بر ارواح طیّبة انبیا و اولیا خصوصاً خواجه ممکنات و مفخر مخلوقات حضرت محمد مصطفی و آل و عترت طاهرین و امامان دین که همگان جهانیان را به ظهور

 

موفورالسّرور حضرت مهدی‌(علیه‌السلام) و آن عصر عدالت جهانی و دوران نورانی و آن روز الهی نوید و بشارت داده‌اند.

درود بی‌شمار بی‌تناهی
نبیّ مصطفی نور مؤیّد
بر آل طاهرین‌اش نیز از ما
همه روشن‌کن شمع زعامت
خصوصاً واقف اسرار لاهوت
امیرالمؤمنین حیدر که یزدان
دیگر ختم ملوک مُلک هستی

سپهر دین و دانش، قطب ‌امکان
 

 

ز ما بر اوّلین فیض الهی
سراج حقّ ابوالقاسم محمد
تحیّات فزون از حدّ احصا
همه بنیان‌کَن نخل غوایت
نگه‌دارنده ارکان ناسوت
شدش اندر کتاب خود ‌ثناخوان

نگه‌دارنده بالا و پستی
ولیّ عصر، سلطان جهانبان
 

 

برای این حقیر، بسیار مسرّت‌انگیز و افتخارآمیز است که در این ایّام‌الله نیمة شعبان، خجسته‌روز الهی، روز موعود و میلاد سراسر بهجت و سُرور، بهترین تبریکات را نثار مقدم شیعیان و منتظران ظهور آن حضرت نموده و خاک پای همگان را توتیای چشم خود سازم.

نیمة شعبان روز امید انسان‌ها، روز منتظران عدالت جهانی و صلح و دوستی همگانی است.

مژده که اندر تن ما جان رسید
نیمه شعبان شد و روز نشاط
از صدف غیب به مُلک شهود
وه چه شبی جلوه روز َاَلست
هر شب اگر صبح به دستور زاد
نازده این خسرو گردون عَلَم

 

 

بار دیگر نیمه شعبان رسید
باد صبا زد به گلستان بساط
رحمت حقّ، گوهر خود را نمود
روشن از آن آنچه به بالا و پست

این شب فیروز همه نور زاد
زد به جهان خسرو عالَم قدم

 

 

فروزان شبی که از صبح وصال نکورویان، سبقت ربوده و درخشان روزی که چون عارض خوبان، رنگ غم از آینة دل‌ها زدوده.

شد سپری شام غم، روز فرَج شد پدید
 

 

 

گل به گلستان شکفت سبزه به بستان‌رسید
 

مژده که یعقوب دهر، زندگی از سر گرفت
 

 

 

یوسف مصر بقا باز به کنعان رسید
 

     
 

جهان را از حلول این عید سعید زیب و زینتی است تازه و فرشتگان و شیعیان را فرح و سُرور بی‌اندازه.

رسید عید و ز دل غبار غم برگرفت
 

 

 

جهان پیر کهن، جوانی از سر گرفت
 

فرح زمان تا زمان گره ز دل‌ها گشود
 

 

 

زمین کران تا کران رونق دیگر گرفت
 

چه عید عیدی که شد به صبح آن‌آشکار
 

 

 

یگانه نور خدا امیر گیتی‌مدار
 

غرض ز فصل‌الخطاب، معنی ام‌ّالکتاب
 

 

 

شهنشه دین‌پناه، امیر پروردگار
 

     
 

امید به کَرَم و لطف خداوند متعال آنکه در این ایّام خجسته و فرخنده، همگان با تجدید عهد و میثاق با آستان فرشته‌دربان آن ولیّ یگانة دوران و امان جهان و صاحب زمان، تعهّدات دینی خود را در انجام فرایض، ادای واجبات، ترک محرّمات، تعظیم شعایر، حفظ هویّت اسلامی و مقاومت در برابر هجوم بی‌دینان و غرب‌گرایی تازه

 

نموده و با ثبات و استقامت در راه کسب رضای آن حضرت، قدم برداشته و از امتحاناتی که پیش آمده و پیش می‌آید سربلند بیرون آییم.

بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرِینَ صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ

وَالسَّلَامُ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ

لطف‌الله صافی[3]

 


[1]. ملک، 30. «اگر آب در زمین فرو رود [و ناپدید گردد] چه كسی برای شما آب روان می‌آورد؟».

[2]. یس ، 12. «و همه‌چیز را در كتابی روشنگر برشمرده‌ایم».

[3]. تاریخ این پیام، مضبوط نیست.

موضوع: 
نويسنده: 
کليد واژه: