گفتار چهارم: تجلی توحید در امامت حضرت امام مهدی(عج)
امروز شاه انجمن دلبران یکی است دلبر اگر هزار بود، دل بر آن یکی است
دیدگاه عاشقان تماشای این تجلّی، و منتظران حقیقی ظهور، و مشتاقان درك فیض حضور، به قدری وسیع و پردامنه است كه هرچه ببینند و بیندیشند، عشق و شوقشان بیشتر و وسعت و امتداد دیدگاهشان افزونتر میشود.
علاوه بر آنكه مصدر امامت (چنانكه در گفتار سوم بیان شد)، مصدر توحیدی و اصطفا و اجتبا و گزینش الهی است، و هر امامی در عصر خود، در تصرف در امور و استقلال به رتق و فتق، واحد و بیشریك است، در هنگام ظهور حضرت بقیةالله(عج) برای اینكه از نعمت وجود امام، بیشترین استفاده ممكن برده شود، شرایط لازم فراهم میشود و موانع ظهور و فعلیت یافتن شئون و ابعاد امامت، كه در عصر سایر امامان علیهم السلام و عصر غیبت خود آن حضرت وجود دارد، مرتفع میگردد; اسماء حسنای الهی مثل: "الولی" و "العادل" و "الحاكم" و "السلطان" و "المنتقم" و "المبیر" و "القاهر" و "الظاهر" به طور بیسابقهای متجلّی خواهد شد.
و به عبارت دیگر، آن حضرت مظهر این اسما و كارگزار و عامل خداوند متعال میباشد، و مقام خلیفة الهی او در این ابعاد، ظهور عملی و فعلی خواهد یافت.
همه این شئون الهی كه امام(ع) تجسّم ظهور آن خواهد بود، و خدا به حكمت بالغه خود، توسط آن حضرت تحقّق میبخشد، اصالت توحیدی دارد و به اذن خدای یكتا و فرمان او انجام میپذیرد.
و از جمله اموری كه تجلّی توحید را در ظهور حضرت مهدی(عح) روشن میسازد، این است كه اهداف توحیدی اسلام مثل وحدت حكومت و نظام، وحدت قانون، وحدت دین و وحدت جامعه، به وسیله آن حضرت تحقّق مییابد. همانگونه كه در احادیث وارد شده است، خدا خاور و باختر جهان را به دست آن حضرت فتح مینماید; چنانكه در روایت معروف "جابر" است كه رسول خدا| فرمود:
«این است آنكسی كه خدا به دست او، مشرقها و مغربهای زمین را میگشاید».
و "روز فتح" كه از ایامالله بزرگ است و در قرآن مجید آمده،[2]
برحسب بعضی تفاسیر،[3] روز ظهور و فتح آن حضرت است. روزی است كه كفار را ایمان آوردن در آن روز سود نمیبخشد و مهلت داده نمیشوند.[4]
چنانكه در احادیث است: قریه ای نمیماند مگر آنكه در آن ندای «لا إله إلا الله» بلندشده و اسلام جهانگیر میشود[5] و این همه دوئیتهایی كه از جهت اختلاف نظامها و حكومتها و رژیمها و به اسم نژاد و وطن ساخته شده، ملغی میگردد و مرزهایی كه با آنها زورمندان، دنیا را تقسیم كرده و افراد بشر را از هم جدا و بیگانه ساختهاند، از میان برداشته میشود.
در آن عصر، بركات و آثار عقیده و ایمان به خدا آشكار میشود، و برحسب آیه:
«و چنانچه مردم آبادیها همه ایمان آورده و پرهیزكار میشدند، همانا ما درهای بركات آسمان و زمین را بر روی آنان میگشودیم».
درهای بركات آسمان و زمین به روی مردم و دنیای مؤمن گشوده
میشود و به جای نظامهای مشركانه و جنگ و نزاع و كینه توزی، نظام الهی اسلام و دوستی و برادری و صفا و صلح واقعی و عمومی برقرار میشود.
از جمله احادیثی كه بر این مطلب دلالتدارد، روایتی است كه عیاشی به اسناد خود از "ابن بكیر" روایت كرده است، ابن بكیر گفت: از ابیالحسن (حضرت موسیبنجعفر(ع)) سؤال كردم دربارهی این قول خدای تعالی:
«هرآنچه در آسمان و زمین است، خواه و ناخواه مطیع فرمان خداست».
حضرت در پاسخ فرمود: (قریب به این مضمون) نازل شده است دربارة قائم(عج) كه وقتی ظاهر شود، اسلام را بر طوایف كفار كه در شرق و غرب هستند، عرضه نماید. هركس از روی اطاعت اسلام آورد، امر میكند او را به نماز و زكات و آنچه مسلمان به آن امر میشود، و هر كس اسلام نیاورد، گردن او را میزند، تا باقی نماند در مشرقها و مغربها احدی مگر اینكه موحد گردد.
ابن بُكیر میگوید: گفتم: فدایت شوم! خلق بیشتر از این میباشند
(یعنی بیشتر از این هستند كه بتوان اسلام را به همه عرضه كرد و همه را یا مسلمان نمود یا كشت).
حضرت فرمود:
«خداوند وقتی كاری و امری را ارادهكند، اندك را بسیار و بسیار را اندك مینماید».
و نیز روایت است ازامام محمد باقر(ع) در تفسیر آیه:
«(آنان كه خدا را یاری میكنند) آنهایی هستند كه اگر در روی زمین به آنان اقتدار و تمكین دهیم، نماز را به پا داشته و به مستحقان زكات میدهند و امربهمعروف و نهیازمنكر می نمایند و میدانند كه عاقبت كارها به دست خداست».
كه فرمود: این برای آل محمّد(ص) است و مهدی و اصحاب او; خدا ملك ایشان مینماید مشرقهای زمین و مغربهای آن را، و ظاهر و غالب میكند دین را، و خدای عزّوجلّ به وسیله او و اصحابش
بدعتها و باطل را میمیراندـ مثل آنكه سفیهان حقّ را میراندند ـ تا اینكه دیده نشود اثری از ظلم، و امر میكند به معروف و نهی میكند از منكر، و برای خداست عاقبت امور.[10]
و ازجمله این روایات، روایتی است از رفاعة بن موسی كه گفت: شنیدم امام صادق(ع) درباره آیه:
فرمود:
«وقتی قائم مهدی(ع) قیام نماید، باقی نمیماند زمینی مگر آنكه در آن ندا میشود: شهادت بر اینكه خدایی نیست غیر از الله و اینكه محمّد رسول خداست».
و نیز از این احادیث است، حدیثی كه در "مجمعالبیان" در تفسیر آیه (لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ) در سوره صف، از عیّاشی به سندش از عبایه روایت كرده است كه: شنیدم امیرالمؤمنین(ع) این آیه را تلاوت فرمود:
«اوست خدایی كه رسولش را با دین حقّ به هدایت خلق فرستاد تا بر همه ادیان عالم تسلط و برتری دهد».
و سپس از حاضران مجلس پرسید: آیا تا این زمان دین را ظاهر گردانیده است؟ گفتند: آری! فرمود: نه! قسم به آن كه جانم در دست اوست، نخواهد شد تا باقی نماند قریهای مگر درآن، بامدادان و شامگاهان ندا شود به شهادت «لا إله إلا الله».[14]
و از روایات این باب است، این حدیث كه سیّدرضی از رسولخدا(ص) روایت نموده است كه فرمود:
«هر آینه داخل میشود این دین بر آنچه شب بر آن داخل شده باشد».
این حدیث نیز عالمگیر شدن دین اسلام را مژده میدهد، و ممكن است مراد عبارت، این باشد كه كفر و بیایمانی و انحراف از خدا، مانند شب تاریك و ظلمانی است، و اسلام مانند آفتاب است; آفتابی
كه همة تاریكیها را از میان میبرد و در هر مكان كه تاریكی باشد، آنجا را روشن مینماید.
احادیثی كه متضمّن بیان این اهداف است، بسیار و متواتر است. این اهداف، آرمان فطری همة افراد بشر است، و بشر بالفطره به سوی آنها گرایش دارد، و لذا به نام وحدت، سازمان ملل متحد تشكیل میشود; هرچند مقاصد آنان كه این سازمان را تشكیل دادهاند، مقاصد سیاسی و استعماری بوده، كه همان قرار دادن "حقّ وتو" برای پنج ابرقدرت و استضعاف ملل دیگر، گواه نیّات پلید آنهاست كه میخواهند به صورت قانونی استكبار خود را ادامه دهند. به قول شاعر: «این دروغ از راست بگرفته فروغ».
اگر ستمگران از عدل و داد سخن میگویند و اگر جنگافروزان و متجاوزان به ملّتهای ضعیف، و غارتگران بزرگ دنیا و دشمنان واقعی آسایش و امنیت مردم محروم، صلح و همزیستی و خلع سلاح را پیشنهاد مینمایند، و اگر پایمالسازان حقوق بشر و عدالت و آزادی، حقوق بشر را عنوان میكنند و برای آن دلسوزی مینمایند، همه برای این است كه فطرت بشر خواستار وجود حقیقی حكومت واحد و عدالت و صلح و امنیت و احترام به حقوق بشر است، و این همان دین فطرت است كه واحد است و در آخرالزمان تحت رهبری آن موعود عزیز و محبوب انبیا و اولیا و همه مردان خدا، جهان را فرا
میگیرد و دنیا به سوی قبول این دین و اهداف پاك و انسانی آن به پیش می رود، برای آن كه به ندای آن قرة العینِ مصطفی و میوه دل علی و زهرا جواب مثبت بدهد، آماده میشود.
امید آنكه دیدگان انتظار كشیدة ما و همة منتظران و محرومان و مستضعفان به طلعت جهانآرای آن كهف امان و غوث دوران ـ عجّلالله تعالی فرجه ـ روشن شود، و جهان پر از آشوب و اضطراب و فتنه و فساد، از بركات ظهور آن حضرت، كانون امن و آرامش و داد و دهش و عرفان و دانش گردد.
وما ذلك علیالله بعزیز
وآخر دعوانا أن الحمد لله ربّ العالمین