سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

اخبار محقّق‌الوقوع

قسم دوم اخبار از ملاحم و وقایعی است که هنوز زمان وقوع آنها نرسیده است اما باتوجه‌به وقوع آن بخش نخست معجزات و دلائل دیگر در آینده، واقع می‌شود: مانند انفطار آسمان، انتثار کواکب، تکویر آفتاب، انکدار نجوم، خروج دابّة‌الارض، نزول عیسی(علیه‌السلام)، خروج دجّال و بالأخره معاد، قیامت و حساب و غیره، همة این اموری که یا در قرآن مجید و یا در احادیث معتبر از آن خبر داده شده، در آینده واقع خواهد شد.

 

یکی از این امور که اخبار از آن در ردیف ثابت‌ترین خبرها و بشارت‌هاست و در آیندة جهان حتمی‌الوقوع است و انبیای عظام از آن خبر داده‌اند و قرآن مجید برحسب تفاسیر محکم و متقن وعدة آن را داده است و روایات و احادیث بسیار که تواتر معنوی و اجمالی و بلکه لفظی و تفصیلی بعضی از آنها ثابت است، ظهور موفور‌السّرور حضرت خاتم‌الائمّه و منقذالامّه، خلف انبیای مرسلین، امام مبین و حصن حصین و غیاث مضطرّ مستکین، امام عصر و صاحب زمان، مولانا و مولی‌الثّقلین حضرت حجة بن الحسن العسکری المهدی - ارواح العالمین له الفداء - است.

برحسب بشارت قرآن و روایات، جهان به‌سوی دوران ظهور آن حجّت الهی یزدان و حکومت عدل جهانی در حرکت و سیر است؛ حوادث و وقایعی که پیش می‌آید، ناکامی‌هایی که نصیب بشر می‌شود و ظلم و ستم‌ها و‌ جنایت‌هایی که بروز می‌کند و جاهلیّتی که به‌سوی فراگیری پیش می‌رود و به نظام‌ها و حکومت‌های فاسد بر بشر مسلط می‌شود همه آن روز را نوید می‌دهند؛ علایم، هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود و امیدها به نزدیک‌شدن زمان یا وقوع علایم آن زیادتر می‌شود و اگر این اشعار را زبان حال بدانیم و به فال نیک گرفته و به آن مترنّم باشیم سزاوار است.

لَقَدْ ظَهَرَتْ بَیْنَ الْأَنَامِ الْعَلَائِمُ
لَقَدْ بَشَّرَتْنَا بِالسُّرُورِ مَلَاحِمُ
کَأَنِّی بِهِ وَالسَّعْدُ یَمْشِی أَمَامَهُ
کَأَنِّی بِهِ وَالْعِلْمُ مِنْ بَعْدِ مَوْتِهِ
کَأَنِّی بِهِ وَالدِّینُ بَعْدَ انْهِدَامِهِ
کَأَنِّی بِجَبْرَائِیلَ مِنْ فَوْقِ رَأْسِهِ
کَأَنِّی بِمِیکَائِیلَ یَسْعَی بِأَمْرِهِ
کَأَنِّی بِإِسْرَافِیلَ تَهْدِفُ أَنَّنِی
کَأَنِّی بِعِزْرَائِیلَ فِی إِثْرِ سَیْفِهِ
کَأَنِّی بِرَوْحِ اللهِ فِی الْبَیْتِ قَدْ غَدَا
کَأَنِّی بِأَمْلَاكِ السَّمَاءِ تَحُفُّهُ

 

 

وَهَذَا إِمَامُ الْعَصْرِ بِالنَّصْرِ قَادِمُ
وَمَا کَذَبَتْ وَاللهِ تِلْكَ الْمَلَاحِمُ
وَمِنْ خَلْفِهِ تَسْرِی الْعُلَی وَالْمَکَارِمُ
بِهِ عَادَ حَیّاً بَحْرُهُ الْمُتَلَاطِمُ
بِهِ بُنِیَتْ آسَاسُهُ وَالدَّعَائِمُ

 

فَنَادَی خَطِیباً بِاسْمِهِ وَهُوَ بَاسِمُ
کَمَا قَدْ سَعَی فِی أَمْرِ مَوْلَاهُ خَادِمُ
بِأَمْرِكَ فَاحْکُمْ بِالَّذِی أَنْتَ حَاکِمُ
سَرَی حَیْثُ آجَالُ الْعِدَی تَتَزَاحَمُ
یُصَلِّی وَرَاهُ وَهُوَ بِالنَّاسِ قَائِمُ
وَمِنْ حَوْلِهِ اصْطَفَّتْ أُسُودٌ ضَرَاغِمُ
[1]
 

 

وَالسَّلَامُ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَكَاتُهُ

شعبان‌المعظّم 1424

لطف‌الله صافی[2]

 

 

[1]. به تحقیق در میان مردم، علایمی ظاهر شد و این امام عصر است که با نصرت، می‌آید. اخبار غیبی با شادی ما را بشارت دادند و به خدا قسم آن اخبار، کذب نیست. سعادت را می‌بینم که پیشاپیش امام است و بزرگی و مکرمت‌ها در عقب اوست. می‌بینم که پس از مرگ علم، دوباره بحر متلاطم آن زندگی یافته است. دین را می‌بینم که پس از ویرانی‌ها، اکنون به‌وسیلة او پایه‌هایش بنا می‌گردد.  جبرائیل را می‌بینم که بر بالای سر اوست و اسم حضرتش را می‌آورد و امام متبسّم است. میکائیل را می‌بینم که همچون خادمی در خدمت اوست. اسرافیل را می‌بینم که صدا می‌زند من تحت فرمان توام؛ پس حکم کن که تو حاکمی. عزرائیل را می‌بینم که به دنبال شمشیر او می‌رود به‌گونه‌ای که (از شدت قتال حضرت) اجل‌های دشمنان (که در حال به پایان رسیدن هستند) متراکم شده (و در شلوغی به وجود آمده از این بابت به هم فشار می‌آورند). و دشمنان را می‌بینی که اجل‌هایشان شلوغ شده است. عیسی را می‌بینم که همراه با مردم در بیت‌الله به او اقتدا کرده است. فرشتگان آسمان را می‌بینم که بر گرد اویند و در اطرافش شیران شجاع و یارانش هستند.

[2]. پیام به مناسبت نیمة شعبان‌المعظم 1424 هـ. ق.

موضوع: 
نويسنده: