اکنون با این میزان از جوامع كوچك شهری و روستایی، میتوان جامعهای را كه مهدوی است شناسایی كرد؛ در هر شهر و روستایی كه حقّ رعایت میشود، از حقّ حمایت میكنند، به حقّ عمل مینمایند، اتّحاد و برادری به چشم میخورد، تعلیموتربیت صحیح و تقدیر از اخیار و دانشمندان در آنجا رایج است، در امانت، خیانت نمیكنند و خلاصه، حیات دینی و انسانی دارند؛ آن جامعه ـ اگرچه یك روستا باشد ـ جامعة مهدوی است.
من از خداوند منّان میخواهم كه فرج آن امام عزیز و مصلح جهانی را نزدیك نماید و همة ما را از یاوران و سربازان حقیقی ایشان قرار دهد و اسلام و اسلامیان را نصرت و قوّت و شوكت عنایت فرماید.
وَالسَّلَامُ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَكَاتُهُ
شعبانالمعظم 1424
لطفالله صافی[1]
[1]. پیام به افتتاحیة همایش دانشجویی جامعة مهدوی، تبریز، 28 و 29 مهر1382 هـ. ش.