سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

 

 

37

بسم‌اللّه الرّحمن الرّحیم

﴿اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی هَدَانَا لِهَـذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِیَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللّٰهُ﴾[1]
اَلَّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ.
اَللَّهُمَّ وَإِنَّ إِبْلِیسَ‏ الْمُتَمَرِّدَ اللَّعِینَ قَدْ عَشَّشَ وَكَثُرَتْ جُنُودُهُ وَازْدَحَمَتْ جُیُوشُهُ وَانْتَشَرَتْ دُعَاتُهُ فِی أَقْطَارِ الْأَرْضِ فَأَضَلُّوا عِبَادَكَ وَأَفْسَدُوا دِینَكَ وَحَرَّفُوا الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَجَعَلُوا عِبَادَكَ شِیَعاً مُتَفَرِّقِینَ وَأَحْزَاباً مُتَمَرِّدِینَ وَقَدْ وَعَدْتَ نَقْضَ بُنْیَانِهِ وَتَمْزِیقَ شَأْنِهِ فَأَهْلِكْ أَوْلَادَهُ وَجُیُوشَهُ وَطَهِّرْ بِلَادَكَ مِنِ اخْتِرَاعَاتِهِ وَاخْتِلَافَاتِهِ وَأَرِحْ عِبَادَكَ مِنْ مَذَاهِبِهِ وَأَظْهِرْ دِینَكَ».[2]

 

وَعَجِّلْ فَرَجَ وَلیِّكَ وَاجْعَلْنَا مِنْ أَنْصَارِهِ وَمِنَ الْعَامِلِینَ لِمَرضَاتِهِ فِی غَیْبَتِهِ.[3]

(قسمتی از دعای بعد از زیارت حضرت امام حسن عسكری(علیه‌السلام))

 

[1]. اعراف، 43. «ستایش مخصوص خداوندی است که ما را به این (همه نعمت‌ها) رهنمون شد و اگر خدا ما را هدایت نکرده بود، ما (به اینها) راه نمی‌یافتیم».

[2]. ر.ک: مجلسی، بحارالانوار، ج99، ص70. «خداوندا! ابلیس سرکش ملعون لانه نهاده و لشکرش زیاد شده و سپاهش افزون گشته است و دعوت‌کنندگان به‌سوی او در اطراف زمین پراکنده شده‌اند، تا بندگانت را گمراه سازند و دینت را تباه سازند و سخنان (حق) را از جایگاهش تحریف کنند و بندگانت را به صورت گروه‌های پراکنده و احزاب طغیان‌گر درآورند درحالی‌که وعده دادی که بنیانش را درهم شکنی و قدرت و مقام او را متلاشی کنی؛ پس ای خدا فرزندان و سربازانش را نابود کن و شهرهایت را از بدعت‌ها و اختلافات او پاک گردان و بندگانت را از مذاهب و عقائدش رها کن و دین خودت را آشکار ساز، و دینت را آشکار کن». و در فرج ولیّت تعجیل کن و ما را از یاران و از عمل‌کنندگانی که خشنودی او را در عصر غیبتش فراهم می‌کنند قرار ده».

[3]. و در فرج ولیّت تعجیل کن و ما را از یاران و از عمل‌کنندگانی که خشنودی او را در عصر غیبتش فراهم می‌کنند قرار ده.

موضوع: 
نويسنده: 
کليد واژه: