سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

فضیلت ایمان به انبیای گذشته و امامان(علیهم‌السلام)

ازجمله روایاتی كه بر فضیلت ایمان به انبیای گذشته و معجزات آنها، و ایمان به پیغمبر اكرم(ص)، و ائمه طاهرین تا امام یازدهم(علیهم‌السلام) دلالت دارد، روایت ذیل است كه از طرق اهل‌سنّت و در تفاسیر ایشان از سنن دارمی روایت شده است:

روایت این است كه حرث بن قیس كه از تابعین است و به دیدار حضرت رسول خدا‌(ص) تشرف نیافته بود، به عبدالله بن مسعود كه از اصحاب است گفت:

عِنْدَ اللهِ نَحْتَسِبُ مَا سَبَقْتُمُونَا إِلَیْهِ مِنْ رُؤْیَةِ
 رَسُولِ اللهِ’؛

ما از خداوند محرومیّت از این فضیلتی را كه بر ما به آن پیشی گرفتید، و به دیدار رسول خدا(ص) مشرّف شدید طلب اجر و جبران داریم.

ابن‌مسعود گفت:

عِنْدَ اللهِ نَحْتَسِبُ إِیمَانَكُمْ بِمُحَمَّدٍ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَلَمْ تَرَوْهُ. إِنَّ أَمْرَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ
 
وَسَلَّمَ كَانَ بِیِّناً لِمَنْ رَآهُ، وَالَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ مَا مِنْ أَحَدٍ أَفْضَلُ مِنْ إِیمَانٍ بِغَیْبٍ؛

یعنی ما هم از خدا طلب اجر و جبران می‌كنیم از جهت محرومیّت از فیض ایمان به غیب، یعنی ایمان به پیغمبر’ که شما بر آن هستید و آن حضرت را ندیده‌اید. سوگند به خدایی كه غیر از او خدایی نیست احدی فاضل‌تر از آن‌كه ایمان به غیب دارد نیست.

برحسب این روایت، در حال حاضر ایمان به انبیای گذشته و حضرت خاتم‌الانبیا‌’، و امیرالمؤمنین و ائمه^ تا حضرت امام حسن عسكری‌(علیه‌السلام) ایمان به غیب است، چنان‌كه ایمان به حضرت ولیّ ‌عصر(عج) نیز ایمان به غیب است، و از ثواب همه این ایمان‌ها بهره‌مندیم كه در رأس آنها ایمان به خداوند متعال است كه اگرچه عالم و ماسوا و همه كائنات، آیات جمال و جلال الهی هستند و به ذكرش هرچه بینی در خروش است و چیزی و ذرّه‌ای از او غایب نیست، امّا او به ذات و حقیقت صفات از همه حتّی انبیا غایب است.

﴿لَا تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ یُدْرِكُ الْأَبْصَارَ﴾[1]
و «لَا تَرَاهُ الْعُیوُنُ بِمُشَاهِدَةِ الْعَیَانِ وَلَكِنْ تُدْرِكُهُ الْقُلُوبُ بِحَقِیقَةِالْإِیمَانِ»[2]

 

به صفات سلبیه بیشتر معروف است تا به صفات ثبوتیه كه:

﴿لَیْسَ كَمِثْلِهِ شَیْءٌ﴾[3]

بنابراین مصداق اتم و اكمل ایمان به غیب، ایمان به خداوند متعال است.

 

[1]. انعام، 103. «چشم‌ها او را نمی‌بینند ولی او همه چشم‌ها را می‌بیند».

[2]. آلوسی، روح‌المعانی، ج1، ص115.

[3]. شوری، 11. «هیچ‌چیز همانند او نیست».

موضوع: 
نويسنده: