سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

بشارت‌های مهدوی در قرآن و روایات

مهدویّت، پیش‌بینی پیروزی عدل بر ظلم، علم بر جهل و روشنایی بر تاریكی است. این معنایی است كه بشر را راضی می‌كند و به او نشاط و نیرو می‌دهد. این بشارت‌های قرآنی:

﴿وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ﴾[1]
﴿وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ﴾[2]
﴿وَعَدَ اللهُ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ﴾[3]

و صدها بشارات قرآنی و روایی همه امیدبخش و نشاط‌‌‌‌‌آفرین است.

 

و همچنین حضرت رسول اكرم’ در مثل این پیام و اعلامی كه به امّت و جهانیان داده است:

«لَوْ لَمْ‏ یَبْقَ‏ مِنَ‏ الدُّنْیَا إِلَّا یَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ ذَلِكَ الْیَوْمَ حَتَّى یَخْرُجَ قَائِمُنَا فَیَمْلَأُهَا قِسْطاً وَعَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً»[4]

بقای دین، بقای اصول انسانیّت، عدالت و حكومت حضرت مهدی(عج) را بشارت و به آن تأكید بلیغ فرموده است.

اعتقاد به ظهور حضرت مهدی‌(علیه‌السلام) در آخرالزمان همه خمودها، بی‌حركتی‌ها، بی‌تفاوتی‌ها و غفلت‌ها را از بین می‌برد. این دعوت به اصلاح، دعوت به نظام استوار، صلح و خیر است و این مكتب را باید گرامی بداریم.

در پرتو آن، همه ضعف‌ها را برطرف می‌سازیم، كشور را آباد می‌‌كنیم، با فسادها مبارزه می‌نماییم، امر به معروف و نهی از منكر می‌كنیم و با این همایش‌ها، فراگیری مفهوم مهدویّت را كه جهان‌شمول است تبلیغ می‌كنیم.

این حركتی كه در جامعه ما در ارتباط با درك معانی مهدویّت و التزام منتظران ظهور به اعلای كلمه اسلام است غنیمت دانسته و مخصوصاً نسل جوان را به‌وسیله این مكتب ولایی و معرفت‌بخش از خطرات اعتقادی و

 

اخلاقی بیمه می‌نماییم.

اینجانب در خاتمه با تشكر وافر از دانشجویان عزیز و حضرات اساتید محترم دانشگاه - أَیدّهم الله تعالی - كه در این همایش و اجتماع نورانی شركت كرده‌اند، از خداوند متعال برای همه تأیید و توفیق مسئلت می‌نمایم.

اَللَّهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَ وَلِیِّكَ وَانْصُرْهُ نَصْراً‌ عَزِیزاً وَاجْعَلْنَا مِنْ أَنْصَارِهِ وَأَعْوَانِهِ إِنَّكَ سَمِیعُ الدُّعَاءِ.

وَالسَّلَامُ عَلَیْكُمْ وَرَحْمَةُاللهِ وَبَرَكَاتُهُ

لطف‌الله صافی[5]

 


[1]. انبیاء، 105. «و به‌راستی در زبور، پس از ذکر (تورات) نوشته‌ایم كه زمین را بندگان شایستة من به ارث می‌برند».

[2]. قصص، 5. «ما می‌خواستیم بر مستضعفان زمین منّت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم».

[3]. نور، 55. «خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند وعده داده است».

[4]. خزاز قمی، کفایة‌الاثر، ص165؛ حر عاملی، اثبات‌الهداة، ج2، ص170؛ صافی گلپایگانی، منتخب‌الاثر، ج1، ص191. «اگر از دنیا حتّی یك روز هم باقی مانده باشد، خداوند آن روز را آن‌چنان طولانی می‌كند تا مردی از امّت من و اهل‌بیتم برخیزد، او كه نامش، همنام من است و به‌وسیله او زمین، پس از آنكه از ظلم و جور پر شده، از عدل و داد پر خواهد شد».

[5]. پیام به همایش سراسری دانشجویی مهدویّت با عنوان «رهپویان فرج»، کاشان، 1433هـ. ق؛ مهرماه 1391 هـ. ش.

موضوع: 
نويسنده: