شاید بعضی گمان كنند، یزید نخستین كسی بود از بنی‌امیه كه شرب خمر و میگساری میكرد و علناً مرتكب این گناه بزرگ كه شرع و عقل و علم، بر نكوهش و منع آن اتّفاق دارند میشد، و ندانند كه این كار زشت در خاندان یزید سابقه داشته و از پدر و جدش به او ارث رسیده بود.
داستان میگساری ابیسفیان در خانة ابی‌مریم خمّار در طائف، و زنایش با سمیّه زانیه معروف و مشهور است، و از این فامیل است ولید بن عقبه كه چنان‌كه پیش از این گفته شد با حال مستی به مسجد رفت و نماز دو ركعتی را چهار ركعتی خواند، و در محراب قِی كرد، و عثمان ـ باآنكه اقامة شهود بر او شد ـ از اجرای حدّ شرعی درباره او چون برادر [رضاعی]اش بود خودداری كرد، و امیرمؤمنان علی(علیه‌السلام) حد خدا را بر او جاری ساخت.
اما معاویه تواریخ معتبر، میگساری او و اینكه علناً برایش شراب به دمشق حمل میكردند را شرح دادهاند. او به‌جای اینكه در اجرای احكام خدا نظارت كند خودش با این روش مردم را به هتك احترام احكام تشویق و گستاخ مینمود، و وقتی او را نهی از منكر میكردند خشمناك میشد.
ابن‌عساكر، و ابن‌حجر، و ابن‌عبدالبر، و ابن‌اثیر روایت كردهاند: روزی شراب‌هایی برای معاویه حمل میشد كه عبادة بن صامت و عبدالرحمن بن سهل انصاری مشك‌هایش را پاره كردند.[1]
[1]. ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ج2، ص836؛ ابن‌عساكر، تاریخ مدینة دمشق، ج26، ص197 ـ 198؛ ابن‌اثیر جزری، اسدالغابه، ج3، ص299؛ ابن‌حجر عسقلانی، الاصابه، ج4، ص264.