اساس در عقیده به مهدویت و غلبه اسلام بر تمامى ادیان و منتهى‌شدن سیر طبیعى دنیا به حاكمیت اسلام و فرامین الهى، و یگانه‌شدن قوانین و نظام‌هاى موجود، و خلافت مؤمنان و شایستگان در زمین، و تبدیل ترس و هراس بشریت به امان و امنیت، و نابودى همه مظاهر استضعاف و استكبار، همگى در همان نیروى اوّلیه‌اى است كه به طرزى شگفت، براى نابودى همه مظاهر شرك و استكبار و آزادسازى انسان از سلطه طواغیت و خارج‌ساختن بشریت از ذلّت بندگى مردم به‌سوى عزّت بندگى خداوند، در نهاد دعوت اسلام و باور توحیدى و كلمه اخلاص به ودیعت نهاده شده است.
اینكه مى‌بینیم: دنیا به‌سوى جامعه‌اى یگانه و بین‌المللى و ادغام بعضى جوامع در بعضى دیگر و كاستن امتیازات سیاسى و نظامى و نژادى در حركت است و دانش و پیشرفت صنعتى؛ یگانه‌شدن بشریت
و یكى‌شدن اقوام و ملیت‌هاى مختلف را میسّر ساخته است و توسعه ارتباطات و پیوندهاى بین ملّت‌ها و قومیت‌هاى گوناگون، آن را مانند اهل شهرى؛ بلكه محلّه‌اى واحد قرار داده است؛ همگى زمینه‌ساز آینده‌اى درخشان، بر اساس تعالیم اسلام و قرآن به شمار مى‌رود؛ یعنى همان‌طور كه بشریت جامعه‌هاى قبیله‌اى را پشت‌سر نهاده و در حركت خویش، به تأسیس جوامع شهرنشین، بر اساس وحدت منطقه یا منافع سیاسى یا اقتصادى یا نژادى رسیده است كه هر‌كدام خواستار غلبه و تسلّط بر دیگرى است، یقیناً در همین سیرِ رو‌به‌رشد، روزى از این حكومت‌هاى جزئى و وحدت‌هاى ناچیز رهایى یافته و به وحدتى بزرگ و حكومتى الهى و جهان‌گیر ـ كه هیچ اختصاصى به فرد یا طایفه یا منطقه یا نژادى مخصوص نخواهد داشت ـ دست پیدا خواهد كرد كه همانا حكومت اسلام و قرآن است، حكومتى كه همگان را شامل مى‌شود و همه در آن مساوى‌اند.
ما مسلمانان، همچنان كه همه خبرهاى غیبى خدا و پیامبر (ص) را باور داریم و چنان‌كه به فرشتگان خدا و كتاب‌ها و پیامبران او ایمان داریم، و آنچه را كه از جزئیات و تفاصیل معاد و بهشت و دوزخ و مانند آن ـ كه جز به‌وسیله وحى و خبردادن پیامبر (ص) قابل اثبات نیست ـ به ما خبر داده‌اند، تصدیق مى‌كنیم، همین‌طور به وعده خداوند نیز ـ كه آن را در كتاب مجیدش
خطاب به ایمان‌آورندگان و همه بشریت بیان فرموده و ما را زبان پیامبران و رسولانش نسبت به آن بشارت بخشیده، و پیامبر راستگو و امین ما آن را به آگاهى ما رسانده است ـ ایمان داریم و نسبت به تحقّق این وعده الهى در وراثت صالحان و حكومت اسلام و قرآن در تمام جهان، تردیدى به خود راه نمى‌دهیم و از خدا مى‌خواهیم كه ما را بر این عقیده و بر تمام مبادى و اصول اسلامى و باورهاى اصیل و صحیح، پایدار و ثابت‌قدم بدارد.
«پروردگارا! بعد از اینكه ما را هدایت فرمودى، ضلالت و گمراهى را به دل‌هاى ما راه مده و از جانب خویش رحمتى خاصّ به ما عنایت كن، كه همانا تو بسیاربخشنده و عنایت‌كننده‌اى».