نسبت به مسائل سیاسی و اجتماعی نیز، بسیار هوشیار و مواظب بودند.
یادم هست بنا بر فتوای ایشان، ازدواج دائم با اهلكتاب (بر خلاف مشهور) مجاز بود.
در آن زمان شاه، تصمیم داشت با دختری ایتالیایی، ازدواج دائم بكند. دستگاه عدهای را، در چند نوبت برای استفتاء، نزد آیتالله بروجردی(رحمةالله علیه)، فرستاده بودند. البته هدف خود را نمیگفتند، بلكه بهصورت عادی و برای گرفتن استفتاء آمدورفت میكردند.
آیتالله بروجردی(رحمةالله علیه) از قضیه مطلع شده بودند و فهمیده بودند كه رژیم میخواهد با گرفتن این فتوا، مدركی داشته باشد برای كار شاه.
آقا روایات باب را دوباره بررسی كردند؛ اما نظرشان همان جواز نكاح دائم با كتابی شد. ولی از آنجایی كه ازدواج رئیس مملكت
اسلامی را با یك غیرمسلمان، به صلاح جامعه اسلامی نمیدانستند و مفاسد و پیامدهای ناگوار آن را بهروشنی میدیدند، در پاسخ استفتاء آنان فتوای خود را ننوشتند، بلكه نوشتند:
مشهور بین اعاظم فقها، امامیه، حرمت ازدواج دائم، با كتابیه است.