سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

 

57. مواسات علی(ع)

لَـمَّا قَتَلَ عَلِیٌّ عَلَیْهِ ‌السَّلامُ یَوْمَ اُحُدٍ أَصْحَابَ الْأَلْوِیَةِ، قَالَ جَبْرِئیلُ:
«یَا رَسُولَ اللهِ! إِنَّ‌ هَذِهِ لَـهِیَ الْـمُوَاسَاةُ».
فَقَالَ النَّبِیُّ صَلَّی الله ‌عَلَیْهِ ‌وَآلِهِ: «إِنَّهُ مِنِّی وَأَنَا مِنْهُ».
قَالَ جِبْرَئِیلُ: «وَأَنَا مِنْكُمَا یَا رَسُولَ اللهِ!».[1]

هنگامی كه علی در جنگ احد پرچم‌داران سپاه كفر را به قتل رساند، جبرئیل(ع) به رسول خدا(ص)  چنین گفت:

«حقاً این است معنای مواسات».

رسول خدا(ص) فرمود: «آخر او از من است و من از اویم».

جبرئیل(ع) گفت: «من هم از شمایم ای رسول خدا».

 

[1]. متقی هندی، كنزالعمال، ج13،‌ ص143 – 144، به نقل از طبرانی، به نقل از مسند رافع ‌بن خدیج. ر.ک: طبرانی، المعجم‌الکبیر، ج1، ص318؛ طبری، ذخائر‌العقبی، ص68.

نويسنده: 
کليد واژه: