مسأله 1748. روزه‌گرفتن در روز عید فطر و قربان حرام است، و نیز روزی را كه انسان نمی‎داند آخر شعبان است یا اول رمضان، اگر به نیت اول رمضان روزه بگیرد، حرام می‎باشد.

مسأله 1749. اگر به واسطه گرفتن روزه مستحبی، حق شوهر از بین برود، روزه بر زن حرام است، و احتیاط مستحب آن است كه اگر حق شوهر هم از بین نرود، بدون اجازه او روزه مستحبی نگیرد.

مسأله 1750. روزه مستحبی اولاد اگر باعث اذیت پدر یا مادر شود، با نهی آنان حرام است، بلكه اگر از آن نهی نكنند ولی سبب اذیت آنان شود، یا جد نهی نماید و روزه سبب اذیت او شود، بنابر احتیاط واجب جایز نیست.

مسأله 1751. اگر پسر بدون اجازه پدر، روزه مستحبی بگیرد، و در بین روز، پدر او را نهی كند، اگر در مخالفت نهی اذیت می‎شود، باید افطار نماید.

مسأله 1752. كسی كه می‎داند روزه برای او ضرر ندارد، اگر چه دكتر بگوید ضرر دارد، باید روزه بگیرد و كسی كه یقین یا گمان دارد كه روزه برایش ضرر دارد، اگر چه دكتر بگوید ضرر ندارد، باید روزه نگیرد، و اگر روزه بگیرد صحیح نیست.

مسأله 1753. اگر انسان احتمال بدهد كه روزه برایش ضرر دارد، و از آن احتمال، ترس برای او پیدا شود، چنان‌چه احتمال او در نظر مردم به جا باشد، نباید روزه بگیرد، و اگر روزه بگیرد، صحیح نیست.

مسأله 1754. كسی كه عقیده‎اش این است كه روزه برای او ضرر ندارد، اگر روزه بگیرد، و بعد از مغرب بفهمد روزه برای او ضرر داشته، بنابر احتیاط واجب باید قضای آن را به جا آورد.

مسأله 1755. غیر از روزه‎هایی كه گفته شد، روزه‎های حرام دیگری هم هست كه در كتاب‎های مفصل گفته شده است.

مسأله 1756. روزه روز عاشورا و روزی كه انسان شك دارد روز عرفه است یا عید قربان، مكروه است.