حضرت صادق، امام راستین
پیشوا و مقتدای اهل دین
درّ بحر اصطفا، شمس هُدا
افتخار اصفیا و اولیا
کرد احیا، شرع جدّش مصطفی
داد رونق، رسم و آئین ولا
صیت فضلش عرصه‌ی غبرا گرفت
نهضت او سر بسر دنیا گرفت
مکتب فقه و فضیلت باز کرد
دعوت مردم ز نو آغاز کرد
ذو المکارم ذو الفضائل ذو الکمال
عِدل قرآن، رهنمای بی‌هِمال
مدرس او، مشعل تابان نور
علم وحیانی در آن اندر ظهور
صف‌‌به‌صف در آن رجال علم و دین
از افاضات جنابش خوشه‌چین
عالمان در مدرسش، چون مفلسان
بر دَرِ اعیان و اشراف زمان
از جهان شد سوی بستان وصال
بارگاه قرب حیّ ذو الجلال
متّصل گردیـد با غیب وجود
گشت فارغ زین قیود و زین حدود