شریعت اسلام با فطرت بشر هماهنگ، و احكام آن، خواسته‎های واقعی فطرت و طبع سلیم و ذوق مستقیم است. اسلام به خرد و نیروی اندیشه بشر اهمیّت فراوان داده و او را به تعقّل و كنجكاوی و تحقیق تشویق می‎كند و كسانی را كه از حكومت عقل و مراجعه به آن سرباز می‎زنند، سرزنش و توبیخ می‎نماید.

تعالیم اسلام تحمیلی بر روح پاك انسانیّت ندارد و وجدان بشر از این كه روش خود را با آن تعالیم منطبق سازد، سنگینی و فشاری را احساس نمی‎كند.

یگانه صراط مستقیم

یكی از اتّفاقات تاریخی كه در ماه مبارك رمضان به وقوع پیوست، وفات حضرت ابوطالب است. بنا به قول شیخ مفید قدّس سرّه (1) در هفتم ماه رمضان سال دهم بعثت، سه سال قبل از هجرت، ابوطالب یگانه حامی و كفیل پیامبر صلّی الله علیه و آله وسلّم وفات نمود.

همان بزرگمرد ارجمندی كه از اجتماع و هم‌دستی قریش و نقشه‌ها و تهدیدات و قطع روابط و آزار و اذیّت ایشان بیم نداشت و تا زنده بود، با خلوص نیّت، از پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله وسلّم حمایت كرد و به او گفت: اِذْهَبْ یَابْنَ اَخی فَقُلْ ما اَحْبَبْتَ فَوَ اللهِ لا اُسَلِّمُكَ لِشَئ اَبَداً(2)

ابوطالب، جامع فضایل اخلاقی

ماه رمضان؛ برنامه‌ی جامع اخلاقی اسلام

سلسله نوشتار‌های آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی مدظله الوارف

درباره ماه مبارک رمضان (6)

در این دنیای پر غوغا كه بسیاری از مردم از فشار مادّیّات و مدنیّت منهای انسانیّت خسته شده و از سرگردانی‎هایی كه توجّه به مادّیّات برای بشر فراهم نموده، به ستوه آمده و از رواج فساد اخلاق، فحشا و بی‎عفّتی و خدعه و نیرنگ رنج می‎برند، نیاز جامعه به معنویّات و اخلاق هر روز آشكارتر می‎شود.

ضعف بشر در تدوین برنامه جامع اخلاق

روزه دارای فواید، مصالح روانی و اخلاقی، جسمی، اجتماعی، اقتصادی، بهداشتی، درمانی و حتّی سیاسی است و باید در هر یك از این فواید جداگانه و مستقل به بحث پرداخت و تذكّر و توجّه به این فواید یقین مسلمان را به دین اسلام، زیاد و اطمینانش را به حكمت خدا در تشریع این فریضه بزرگ قویتر می سازد.
در این مقال، می‌خواهیم برخی از حكمت های اجتماعی روزه را یادآور شویم(۱)؛ تا در روشنایی آن به اوضاع اجتماعی كنونی نیز توجّه كنیم و از ماه رمضان و آیین روزه داری برای اصلاح وضع اجتماعی خود كمك بگیریم:

بسم اللّه الرحمن الرحیم
«وَ مَا أُمِرُوا إِلَّا لِیَعْبُدُوا اللهَ مُخْلِصینَ لَهُ الدِّین»‏ (1)

 بسم الله الرحمن الرحیم
روزهای عمر اكثر افراد بشر مربوط به خود و امری است فردی، ولی رجال مصلح و خدمت‌گذاران به عالم انسانیت، مردان خدا و انبیا و اولیا، روزهایشان به همه‌ی جامعه، به تاریخ و به خدا ارتباط دارد و به حساب همه موجب فخر و مباهات، عزّت و خیر، صلاح و ترقی و حركت‌های بزرگ تاریخی است. هرچه این روزها وجهه‌ی الهی، خیرخواهی برای جامعه و نجات مردم از جهالت، دعوت به رستگاری، حق و عدالت و جلوه هدایت داشته باشد پایدارتر و ماندگارتر است.

* اعتكاف، مدرسه عالی اخلاق (گفتاری از معظم له درباره اعتكاف)
* احكام اعتكاف

اعتكاف، مدرسه عالی اخلاق (گفتاری از معظم له در اهمّیت اعتكاف)

فضایل و مکارم اخلاقی شخصیت والای حضرت مجتبی علیه‌السّلام بیش از آن است كه بتوان آن را بیان كرد. بسیاری از مردم، شخصیّت آن حضرت علیه‌السّلام و تأثیر بسیار حسّاس و فوق العاده صلح آن حضرت را در حفظ اسلام، آن‌گونه كه باید نمی‌شناسند؛ و هنوز شأن و منزلت و سیره آن حضرت، مجهول مانده است.

شخصیّت بی‌نظیر آن پیشوای عالیقدر، بسیار عظیم‌تر از آن است كه ما بتوانیم با نگارش مقاله‌ای آن را شرح دهیم. فضایل و صفات حمیده‌ی علم و حلم و تقوا و معالی امور آن حضرت بسیار و غیر قابل احصاء است که به مناسبت و نظر به اهتمام موضع صلح ایشان، در این مقاله به بررسی اجمالی این ویژگی می‌پردازیم.

سروده مرجع عالیقدر شیعه آیت الله العظمی صافی گلپایگانی مدظله الشریف

در استقبال از ماه عزای حسینی علیه‌السلام

به مناسبت روز مباهله

(فَمَنْ حاجَّكَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْانَدْعُ اَبْناءَنا وَ اَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ اَنْفُسَنا وَ اَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّه عَلَی الْكاذِبینَ)